Vreemdgaan is een woord dat iedereen kan doen huiveren. Hoe niet, ontrouw kan ervoor zorgen dat een huishouden met een huwelijksleeftijd die lang genoeg is, wat prima was, beschadigd raakt. De aanwezigheid van een derde persoon in de relatie wordt door het stel zeker nooit verwacht. Aan dit fenomeen lijkt echter nooit een einde te komen.
Het huwelijk is door verschillende factoren erg kwetsbaar voor ontrouw. Verveling is vaak de reden om dit gedrag te rechtvaardigen. Zelfs verdedigingen als: 'Geen grapje, echt waar. Niet serieus', wordt vaak een schild.
Mannen gaan vaker vreemd dan vrouwen
Uit onderzoek gepubliceerd in The Journal of Sex Research blijkt dat mannen vaker vreemdgaan in het huwelijk dan vrouwen. Ondertussen zei 44 procent van de vrouwen onder de 30 dat ze een relatie zouden beëindigen als een man niet langer trouw was. Wat betreft vrouwen van in de 40, is het percentage slechts 28 procent en vrouwen van in de 60 zelfs 11 procent. Dit toont aan dat naarmate vrouwen ouder worden, vrouwen de neiging hebben om meer ontrouw door hun partners te tolereren.
De huwelijksleeftijd die vatbaar is voor ontrouw
Onderzoekers ontdekten dat in een huwelijksrelatie de neiging van mannen en vrouwen om ontrouw te plegen verschillend is. Vrouwen hebben de meeste kans om vals te spelen op de leeftijd van 6-10 jaar getrouwd.
Ondertussen zijn mannen meer geïnteresseerd in een affaire na 11 jaar getrouwd te zijn geweest. De onderzoekers baseerden deze bevindingen op gegevens van 423 deelnemers. De deelnemers werd gevraagd om te beoordelen op basis van hun belangrijkheid en 29 redenen om ontrouw af te wijzen, evenals hun waarschijnlijkheid om vals te spelen als ze de kans kregen.
De resultaten van deze studie laten zien dat de factoren die de grootste rol spelen bij ontrouw, geslacht, geloofsovertuiging en huwelijksleeftijd zijn. De beslissing om geen affaire te hebben, wordt ingegeven door interne factoren in plaats van externe factoren, zoals angst om alleen te zijn.
Een andere reden is de wens om te voldoen aan de geldende morele normen. Interessant is dat morele normen in de samenleving effectiever zijn om te voorkomen dat mensen vals spelen dan om zich zorgen te maken over de gevolgen voor hun kinderen of echtgenoot.
Superdrug's Doctor Online ondervroeg meer dan 2000 Amerikanen en Europeanen om erachter te komen waarom mannen en vrouwen vreemdgaan. De belangrijkste reden waarom vrouwen vreemdgaan is dat ze niet genoeg aandacht krijgen van hun partners. Ondertussen antwoordden mannen dat de reden voor vreemdgaan was dat ze andere vrouwen als verleidelijker zagen dan hun vrouw.
Hoewel ze niet honderd procent nauwkeurig zijn, kunnen deze bevindingen een herinnering zijn voor koppels. Ontrouw is heel goed mogelijk en je moet een relatie met je partner cultiveren om het warm te houden om gevallen van ontrouw te voorkomen.
Omgaan met het probleem van ontrouw in het huwelijk
De huwelijksband is niet zo eenvoudig als uw romantische relatie in het verleden. Je kunt niet zomaar weglopen en besluiten de relatie te beëindigen, zeker niet als je al kinderen hebt. Overweeg daarom enkele tips die u kunt doen als u merkt dat uw man of vrouw vreemdgaat.
1. Wees mentaal sterk
Wees niet verbaasd als je partner in de verdediging schiet, alle beschuldigingen met klem afwijst en met duizenden redenen ruzie maakt. Het is gemakkelijk voor valsspelers om zichzelf (en hun partners) voor de gek te houden door te denken dat hun gedrag zinloos en onschadelijk is.
Ook gebruiken valsspelers vaak manieren om hun partners te manipuleren door te beweren dat je irrationeel, buitensporig of paranoïde bent. Ze kunnen je zelfs de schuld geven dat je ze niet iets geeft dat ze nodig hebben of willen.
2. Presenteer het bewijs
U moet tastbaar bewijs hebben van de ontrouw van uw partner, zoals sms-berichten, telefoontjes of zelfs foto's. Het punt is iets dat je kunt aantonen als onweerlegbaar bewijs. De cheater zal het natuurlijk ontwijken als je gewoon vraagt: "Je bedriegt me, toch?".
Zonder bewijs lijkt het alsof je dit verzint. Nodig daarna je partner uit om erover te praten en zich voor je open te stellen. Hoewel pijnlijk, kan bekentenis het begin zijn om een betere toekomstige relatie te creëren.
3. Val je partner niet aan
Je belangrijkste doel is om de waarheid te achterhalen door je partner te vragen om te bekennen. Als je eenmaal de bekentenis hebt gehoord en weet wat er echt aan de hand is, kunnen jullie allebei de beste oplossing bedenken.
Om dit te doen, moet u uw partner op een rationele, niet-bedreigende manier benaderen. In plaats daarvan moet je zachtaardig zijn en de emoties en angsten van je partner onderdrukken. Het gaat erom dat je partner op een eerlijke manier reageert. Maak een plan om met uw partner om te gaan en bespreek het probleem specifiek zonder onderbreking. Kies zorgvuldig de tijd en plaats en presenteer het bewijs vervolgens één voor één.
Rust is in dit geval nodig. Het gebruik van agressieve methoden om te beschuldigen of aan te vallen, zal je partner defensiever maken en zal je waarschijnlijk niet helpen de waarheid te achterhalen. Kalmte en zachtmoedigheid zijn beter in staat om de waarheid te onthullen dan woede.
4. Start een gesprek, geen debat
Een goede manier om een gesprek te beginnen is door over jezelf te praten en elke zin te beginnen met 'ik', niet met 'jij'. Dit zal je partner helpen kalmeren en zich niet beschuldigd te voelen.
Ten tweede, benoem het probleem op een niet-oordelende manier door te zeggen: “Ik wil… praten serieus met je. Er is één ding dat me de laatste tijd erg dwarszit."
Tot slot, als je partner zich eenmaal begint open te stellen, bombardeer hem dan niet met vragen. Studies tonen aan dat mensen zullen zwijgen, defensief worden en liegen als ze te veel beledigende vragen stellen.
Onthoud dat je geen politieagent bent die een dief ondervraagt. Luister goed naar de reactie van je partner, zodat je de situatie nauwkeurig kunt inschatten en het gesprek gaande kunt houden.
Als je het moeilijk vindt om je emoties en gedachten onder controle te houden, is het een goed idee om naar een derde partij te gaan voor hulp om jezelf te kalmeren. Het kan een optie zijn om naar een huwelijksconsulent, therapeut, predikant of psycholoog te gaan, omdat ze zichzelf in een meer neutrale positie zullen plaatsen dan wanneer je de kwestie met familie of vrienden zou delen.
