Pylorusstenose, ook bekend als: infantiele hypertrofische pylorusstenose (IHPS) is een zeldzame anatomische afwijking van de maag. Deze aandoening kan bij zuigelingen verstoringen in het spijsverteringsproces veroorzaken, zodat het hun groei en ontwikkeling verstoort. Wat zijn de symptomen en hoe de diagnose van deze ziekte te stellen? Bekijk de volgende uitleg.
Wat is pylorusstenose?
Lanceer het tijdschrift Parels Statistieken pylorusstenose is een abnormale aandoening die wordt gekenmerkt door verdikking van de pylorusspier.
Deze spier is een soort klep die dient om de ingang van voedsel van de maag naar de dunne darm te openen en te sluiten.
Door verdikking raakt de voedselstroom geblokkeerd waardoor het moeilijk wordt om de dunne darm van de baby binnen te dringen.
Wie kan pylorusstenose krijgen?
Pylorusstenose wordt meestal ervaren door pasgeborenen en komt zelden voor bij zuigelingen ouder dan 6 maanden. Maar soms kan deze aandoening bij volwassenen voorkomen.
citeren uit tijdschriften Neonatale netwerk , pylorus stenose is een zeldzame aandoening. Registreerde slechts ongeveer 2 tot 5 gebeurtenissen per 1000 geboorten per jaar.
Bovendien komt deze aandoening vaker voor bij babyjongens dan bij babymeisjes. De verhouding is ongeveer 4 op 1.
Deze aandoening wordt beïnvloed door meer dan één gen en komt voor in families.
Volgens statistische gegevens komt deze aandoening vaker voor bij zuigelingen van blanke afkomst, terwijl het vrij zeldzaam is bij Aziatische en zwarte rassen.
Pylorusstenose treedt meestal op bij pasgeborenen van enkele weken oud en is vrij zeldzaam bij zuigelingen van 3 maanden en ouder.
Toch is het mogelijk dat deze aandoening bij volwassenen voorkomt.
Launch Journal of Community Hospital Interne Geneeskunde Perspectief , tot nu toe slechts ongeveer 200-300 evenementen Volwassen idiopathische hypertrofische pylorusstenose (AIHPS) gevonden bij volwassenen.
Wat zijn de tekenen en symptomen van pylorusstenose?
pylorus stenose de baby laten braken na het voeden omdat de melk niet vanuit de maag naar de dunne darm kan stromen.
Bij de lancering van de Mayo Clinic zijn de symptomen van pylorusstenose als volgt.
- Ervaren van braken dat erger is dan regelmatig spugen.
- Symptomen van braken beginnen meestal wanneer de baby de leeftijd van 3 weken bereikt.
- Het braken wordt met de dag erger.
- Baby's zijn uitgedroogd door dorst en gebrek aan lichaamsvloeistoffen.
- De baby ziet er lusteloos, bleek en moe uit.
- Het gewicht van de baby gaat niet omhoog en zelfs de baby neemt af.
- Baby's hebben vaak honger en willen direct na het braken eten.
- De maag van de baby lijkt te bewegen als golven na het voeden en voor het braken.
- De baby heeft moeite met poepen.
- Baby's plassen zelden of weinig.
- De buik en borst van de baby doen pijn.
- Baby's boeren vaak.
Neem onmiddellijk contact op met de arts als uw kleintje bovenstaande symptomen ervaart, zodat hij de juiste behandeling kan krijgen.
Hoewel zeer zeldzaam, kan deze aandoening bij volwassenen voorkomen.
Launch Journal of Community Hospital Interne Geneeskunde Perspectief De symptomen van pylorusstenose bij volwassenen zijn:
- licht braken,
- maagpijn,
- vol gevoel na het eten, of
- maagpijn.
Er kunnen andere tekenen en symptomen zijn die hierboven niet zijn vermeld.
Als u zich zorgen maakt over de symptomen van deze ziekte, raadpleeg dan uw arts.
Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor pylorusstenose?
Pylorusstenose bij zuigelingen komt vrij vaak voor, maar de oorzaak is onbekend. Het is mogelijk dat deze aandoening sterk wordt beïnvloed door genen.
Bij volwassenen kan pylorusstenose worden veroorzaakt door een maagzweer, littekenweefsel na een operatie aan de maag of de aanwezigheid van een tumor in de buurt van de pylorus.
De factoren die ervoor zorgen dat een kind meer risico loopt om deze aandoening te ervaren, zijn onder meer:
- Kinderen van ouders met pylorusstenose hebben meer kans om deze aandoening te ontwikkelen.
- Jongens zijn vatbaarder dan meisjes, vooral als ze een familielid van de moeder hebben met pylorusstenose.
- Baby's van blank (Europees) ras hebben meer kans op deze aandoening dan die van zwarte en Aziatische afkomst.
- Te vroeg geboren baby's zijn vatbaarder voor deze aandoening.
- Baby's die in de eerste weken van de geboorte antibiotica krijgen.
- Baby's van moeders die in de latere stadia van de zwangerschap bepaalde antibiotica hebben gekregen.
Toch, als u geen risicofactoren heeft, betekent dit niet dat u of uw baby geen pylorusstenose kan krijgen.
Deze factoren dienen alleen als omstandigheden die de kans op het optreden van de ziekte vergroten.
Wat is het onderzoek om te diagnosticeren? pylorus stenose ?
Pylorusstenose kan meestal worden gediagnosticeerd voordat de baby 6 maanden oud is. De controles die kunnen worden uitgevoerd zijn onder meer:
- Controleer op tekenen van uitdroging, zoals een droge mond en huid, gebrek aan tranen bij het huilen en onregelmatig urineren.
- Controleer de toestand van de maag op zwelling.
- Controleer de bovenbuik op kleine knobbeltjes wanneer erop wordt gedrukt.
Indien nodig voert de arts aanvullende onderzoeken uit, zoals:
- Toets barium slikken , dat is een soort speciaal röntgenonderzoek om foto's van de maag te zien.
- Bloedonderzoek om de toestand van de onbalans in de vloeistof-elektrolyten te bepalen.
Wat zijn de behandelingsopties voor pylorusstenose?
overwinnen pylorus stenose bij zuigelingen en volwassenen, kan worden gedaan met de volgende behandelmethoden.
1. Chirurgische operatie:
De meest effectieve behandeling voor de behandeling van pylorusstenose bij zuigelingen is het uitvoeren van een chirurgische ingreep die pyloromyotomie wordt genoemd.
Chirurgie heeft tot doel de verdikte spier in het pylorusgebied (de klep tussen de maag en de dunne darm) door te snijden, zodat het voedsel soepel terugstroomt.
Naast zuigelingen hebben volwassenen een operatie nodig om de aandoening van pylorusstenose te behandelen. Zowel baby's als volwassenen zullen gewoonlijk verbeteren na de operatie.
2. Endoscopie
Als een operatie moeilijk is omdat de toestand van de baby geen algemene anesthesie toelaat, kan dit op een andere manier gebeuren, namelijk door endoscopische ballondilatatie .
Bij deze procedure zal de arts een buis met een ballon aan het uiteinde door de mond en in de maag inbrengen. Vervolgens wordt de ballon opgeblazen om te vergroten zodat de pylorus opengaat.
3. Door een sonde voeren
Bij zuigelingen die geen operatie kunnen ondergaan, is het noodzakelijk om voedsel via een speciale buis te geven.
Het doel is dat de voedingsbehoeften van de baby voldoende blijven, zodat het zijn toestand niet verergert.
De truc is om een soort slang te installeren genaamd neus-maagsonde ( NGT ) via de neus naar de maag van de baby.
De arts zal speciaal bereid voedsel door de buis inbrengen.
4. Toediening van medicijnen
Naast het voeden via een sonde, krijgen baby's die geen operatie kunnen ondergaan speciale medicijnen om de pylorusspieren te helpen ontspannen.
Dit is zodat de spieren elastischer en opener kunnen zijn, zodat voedsel soepeler de darm kan binnendringen.
Wat moet er gebeuren na een operatie aan een pylorusstenose?
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
Na de operatie wordt nog steeds intraveneus vocht toegediend en mag de baby pas ongeveer 6-8 uur eten nadat hij de effecten van de verdoving heeft opgemerkt.
Artsen zullen ook medicijnen zoals milde aspirine geven om postoperatieve pijn te verlichten.
Bovendien moet u de toestand van uw kleintje na de operatie op de volgende manieren verzorgen en controleren.
- Zorg voor netheid en zorg voor chirurgische incisies.
- Als je kleintje er ongemakkelijk uitziet, druk de wond dan samen met warm water.
- Bel onmiddellijk uw arts als er zwelling, roodheid, bloeding of gebrek aan vocht rond de incisieplaats optreedt.
- Evenzo, als de baby koorts heeft na de operatie, meld dit dan onmiddellijk aan de arts.
Na de operatie zal de toestand van de baby over het algemeen verbeteren. Ongeveer 8 op de 10 kinderen die een operatie hebben ondergaan, kunnen echter nog enkele dagen daarna vaak braken.
Dit is een normale aandoening, maar u dient contact op te nemen met uw arts als uw kind symptomen heeft zoals:
- braken stopt niet na 5 dagen postoperatief of wordt erger,
- baby gewichtsverlies,
- baby ziet er te moe uit, of
- 1 tot 2 dagen geen stoelgang hebben.
Vergeet niet om na de operatie regelmatig naar de dokter te gaan om de toestand van uw kleintje te controleren. Als u vragen heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste oplossing.
