Het Epstein Barr-virus, waarvan bekend is dat het mononucleosis veroorzaakt, verhoogt bij sommige mensen het risico om zeven andere ernstige ziekten te ontwikkelen. Hoe is het gebeurd? Het volgende is een beoordeling op basis van onderzoeksresultaten.
Feiten over het epstein barr-virus
Het Epstein-Barr-virus (afgekort als EBV) is een veel voorkomend virus dat mensen aanvalt en wordt overgedragen via speeksel. Dit virus is vooral bekend als de oorzaak van infectieuze mononucleosis. Een infectie met deze ziekte wordt aangegeven door symptomen van koorts, keelpijn en ontsteking van de lymfeklieren in de nek. Volgens Healthline is maar liefst 90 tot 95 procent van de volwassenen wereldwijd tijdens hun leven met dit virus besmet.
Dit virus valt vaak aan als iemand een kind is. Gewoonlijk ervaren kinderen die besmet zijn met dit virus slechts een milde ziekte zoals verkoudheid. Geïnfecteerde adolescenten of volwassenen ervaren echter meestal ernstigere symptomen zoals koorts, keelpijn, gezwollen lymfeklieren en zwakte.
Symptomen duren meestal enkele weken tot maanden en leiden niet tot ernstige complicaties. Eenmaal besmet, blijft het virus voor het leven in het lichaam, zelfs als je maar één keer ziek wordt.
Hoe kan het Epstein Barr-virus ernstige ziekten veroorzaken?
Mogelijk bent u als volwassene blootgesteld aan infectieuze mononucleosis als gevolg van het Epstein Barr-virus, maar geen paniek. Geïnfecteerd zijn met EBV op volwassen leeftijd betekent niet noodzakelijk dat u auto-immuunziekten zoals lupus en anderen heeft. Er zijn verschillende andere factoren bij betrokken, waaronder tientallen genvarianten die het risico op het ontwikkelen van auto-immuunziekten vergroten.
Op basis van onderzoek uitgevoerd door wetenschappers van het Cincinnati Children's Hospital Medical Center, kan dit virus, naast dat het bekend staat als een oorzaak van infectieuze mononucleosis, zeven andere ziekten veroorzaken, namelijk:
- Systemische lupus erythematodes
- Multiple sclerose
- Reumatoïde artritis (reuma)
- Juveniele idiopathische artritis
- Inflammatoire darmziekte (IBD)
- Coeliakie
- Type 1 diabetes
De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Genetics, toont aan dat een eiwit geproduceerd door het Epstein-Barr-virus genaamd EBNA2 zich bindt aan verschillende locaties langs het menselijk genoom (reeks genen) die geassocieerd zijn met deze zeven ziekten.
Normaal gesproken, wanneer een virale of bacteriële infectie toeslaat, reageert het lichaam door de B-lymfocytcellen in het immuunsysteem te instrueren om antilichamen af te scheiden. Deze antilichamen zullen door het lichaam worden gebruikt om verschillende vreemde stoffen te bestrijden die het lichaam binnenkomen, waaronder bacteriën en virussen.
Wanneer echter een EBV-infectie optreedt, gebeurt er iets vreemds. Het Esptein-Barr-virus valt de eigen cellen van de B-lymfocyt aan, herprogrammeert deze en neemt op een ongebruikelijke manier de controle over de B-celfunctie over. Hoe kan dat?
Een team van experts van het Cincinnati Children's Hospital Medical Center heeft nieuwe feiten ontdekt over hoe EBV dit doet. Het blijkt dat er een proces is waarbij kleine eiwitten betrokken zijn die transcriptiefactoren worden genoemd.
Menselijke cellen bevatten eiwitten die transcriptiefactoren worden genoemd en die verantwoordelijk zijn voor het in- en uitschakelen van bepaalde genen. EBV gebruikt deze eiwitten om genen op het juiste moment in en uit te schakelen, zodat ze hun respectievelijke functies kunnen uitvoeren en op hun omgeving kunnen reageren.
Deze eiwitten bewegen constant langs de DNA-streng en zetten specifieke genen aan en uit om de cel te laten functioneren zoals verwacht. Dus wanneer een virus een cel infecteert, maakt het zijn eigen eiwit of transcriptiefactor. Als gevolg hiervan verandert ook de normale functie van cellen, wat kan leiden tot het ontstaan van verschillende auto-immuunziekten.
Een van de onderzoekers onder leiding van dr. John Marley, Ph.D., Hoofd Auto-immune Genomica en Etiologie bij het Cincinnati Children's Hospital Medical Center, ontdekte dat zeven auto-immuunziekten een gemeenschappelijke reeks abnormale transcriptiefactoren delen. De binding van deze abnormale eiwitten aan specifieke delen van de genetische code verhoogt dus het risico op het ontwikkelen van de zeven ernstige auto-immuunziekten die hierboven zijn genoemd.
Er is echter verder onderzoek nodig om te begrijpen waarom slechts enkele geïnfecteerden met EBV een auto-immuunziekte ontwikkelen. Hoogstwaarschijnlijk omdat omgevingsfactoren, slechte voeding, vervuiling en blootstelling aan andere schadelijke stoffen ook een wisselwerking kunnen hebben met menselijke genen en bepaalde ziekten kunnen veroorzaken.
Bestrijd samen COVID-19!
Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!
