Heb je ooit een plasje of stoelgang in je broek gehad? Als het aanhoudt, kan dit een teken zijn van encopresis of encopresis.
Nou, voordat je dat denkt, moet je weten dat af en toe een cepirit een normale aandoening is. Dus, wat zijn de tekenen wanneer een kind ervaart? encopresis? Zoek het uit, kom op, mam!
Wat is encoprese?
Wanneer uw kind in zijn broek poept, kunt u zich geïrriteerd voelen omdat u denkt dat uw kind te lui is om naar het toilet te gaan en dat zijn broek het slachtoffer is.
Als het zelden voorkomt, maakt het natuurlijk niet uit. Als je kleintje echter vaak in zijn broek poept, pas dan op voor tekenen encopresis!
Encoprese (encopresis) of fecale incontinentie is de onopzettelijke afscheiding van ontlasting die zichzelf herhaalt om de broek te bevuilen.
Deze aandoening treedt op als gevolg van de ophoping van ontlasting in de dikke darm en het rectum, zodat de darm vol raakt en vloeibare ontlasting naar buiten komt of gaat lekken.
Uiteindelijk kan de opgehoopte ontlasting ervoor zorgen dat de maag uitpuilt buiten zijn normale grootte (opgezette buik) en de controle over de stoelgang verliest.
De Mayo Clinic zegt dat: encopresis komt meestal voor bij kinderen ouder dan 4 jaar die naar het toilet kunnen.
In de meeste gevallen is encopresis een symptoom van chronische constipatie bij kinderen.
Maar in andere, zeldzamere gevallen, encopresis kan worden veroorzaakt door emotionele problemen.
Volgens gegevens van het Mott Children's Hospital treft constipatie met encopresis ten minste drie tot vier op de 100 kleuters en een tot twee op de 100 schoolgaande kinderen.
Deze aandoening komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes.
Soms, encopresis kan frustrerend zijn voor ouders. Bij kinderen kan deze aandoening hen beschaamd, gefrustreerd en gemakkelijk boos maken.
Als een kind door zijn leeftijdsgenoten wordt belachelijk gemaakt of door zijn ouders wordt uitgescholden en gestraft, kan het kind gestrest raken of een laag zelfbeeld hebben.
Wat zijn de tekenen en symptomen van encopresis?
Tekenen of symptomen encopresis kan voor elk kind anders zijn.
Hier zijn echter enkele van de meest voorkomende tekenen en symptomen van encopresis bij kinderen.
- Passage van ontlasting in vloeibare vorm (meestal in de broek), die vaak wordt beschouwd als diarree bij kinderen.
- Obstipatie met droge, harde ontlasting.
- Een grote vorm van ontlasting die het toilet bijna verstopt.
- Ontlasten of weigeren te poepen.
- De afstand tussen de stoelgang is lang of lang.
- Kinderen verbergen hun vuile broek.
- Verminderde eetlust voor kinderen
- Het kind heeft buikpijn.
- Het kind plast overdag in bed of 's nachts tijdens het slapen (enuresis).
- Krabben of wrijven over het anale gebied omdat het geïrriteerd is door de ontlasting die eruit komt.
- Recidiverende blaasontstekingen bij kinderen, vooral bij meisjes
Als uw kind zindelijk is en een of meer van deze symptomen heeft, neem dan onmiddellijk contact op met de arts.
Wat veroorzaakt encoprese?
Encoprese kan om verschillende redenen optreden. Hier zijn enkele oorzaken: encopresis over het algemeen.
1. Constipatie
Obstipatie is de meest voorkomende oorzaak van encoprese. Meestal gebeurt dit als de constipatie van uw kind chronisch is of lang aanhoudt.
Bij constipatie wordt de ontlasting hard en droog, waardoor het moeilijk en pijnlijk is voor uw kind om te passeren.
Als gevolg hiervan zal uw kind vermijden om naar het toilet te gaan en kan de ontlasting zich ophopen in de dikke darm.
Uiteindelijk kan de dikke darm zich uitrekken en de zenuwen beïnvloeden die aangeven dat u naar het toilet moet.
Wanneer de dikke darm te vol raakt, kan er plotseling of onvrijwillig vloeibare ontlasting naar buiten komen.
De meest voorkomende oorzaken van constipatie zijn als volgt.
- Kinderen eten minder vezels.
- De stoelgang tegenhouden uit angst om naar het toilet te gaan of hun activiteiten niet te willen verstoren.
- Drink zelden water.
- Te veel of te weinig melk.
- Intolerantie voor koemelk.
- Minder beweging.
2. Emotionele problemen
Emotionele stress kan encopresis veroorzaken.
Een kind kan stress ervaren door te vroeg te zijn of moeite te hebben met leren naar het toilet te gaan (zindelijkheidstraining) of veranderingen in het leven van het kind.
Veranderingen in het leven van een kind, bijvoorbeeld in voeding, beginnen met school, echtscheiding van ouders of de geboorte van een broer of zus.
Afgezien van deze twee hoofdoorzaken, zijn er verschillende andere medische aandoeningen en dingen die ook encopresis kunnen veroorzaken.
Hier zijn enkele van deze oorzaken.
- colon traagheid, dat is een aandoening waarbij de dikke darm de ontlasting niet beweegt zoals zou moeten.
- Zenuwbeschadiging aan de spieren aan het einde van het spijsverteringskanaal, waardoor het niet goed sluit.
- Suikerziekte.
- Ziekte van Hirschrprung.
- Hypothyreoïdie.
- Inflammatoire darmziekte (IBD).
Wat zijn de factoren die het risico op deze aandoening verhogen?
Hier zijn enkele factoren die iemands risico op het ontwikkelen van encopresis kunnen verhogen of: encopresis.
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
- Gebruik van medicijnen die constipatie kunnen veroorzaken, zoals hoestonderdrukkers.
- Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
- Autisme spectrum stoornis.
- Angst of depressie.
Hoe diagnosticeren artsen deze aandoening?
Om encopresis te diagnosticeren, zal uw arts vragen stellen over uw symptomen, medische geschiedenis en zindelijkheidstraining, evenals het voedsel dat uw kind eet.
Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek en onderzoek van het rectum of het rectale gebied uitvoeren om de toestand van de ontlasting te bepalen.
Het rectale onderzoek van de arts wordt gedaan door zijn gehandschoende vinger in het rectale gebied van uw kind te steken.
Dit doet de arts terwijl hij met de andere hand op de buik van uw kind drukt.
Naast deze twee tests kan uw arts ook een abdominale röntgenfoto of een bariumklysma aanbevelen om te controleren op fecale opbouw in de dikke darm.
Als emotionele problemen als oorzaak worden vermoed, kan ook een psychologische evaluatie door de arts worden aanbevolen.
Hoe encoprese behandelen?
Hoe sneller de dokter behandelt encopresis, hoe groter de kans dat het succesvol zal zijn. Wat de behandeling van deze aandoening betreft, zijn er verschillende stappen die artsen zullen nemen.
Elke stap heeft verschillende methode-opties.
De methode die uw arts kiest, hangt af van uw symptomen, leeftijd, medische geschiedenis en ernst encopresis jouw kind.
Hier zijn de stappen.
1. Reinig de darmen van de ophoping van ontlasting
Voor deze stap kan uw arts laxeermiddelen voorschrijven.
Geneesmiddelopties zoals klysma (vloeistof die door het rectum wordt ingebracht om harde, droge ontlasting te verzachten) of zetpillen (vaste medicatie via de anus).
2. Bevordert een gezonde stoelgang
Nadat de opgehoopte ontlasting voorbij is, kan de arts medicijnen voorschrijven die uw kind kunnen helpen zijn darmen te verplaatsen om te voorkomen dat de opbouw terugkomt.
Naast medicatie zijn hier enkele dingen die uw kind moet doen om een gezonde stoelgang te behouden.
- Eet meer vezelrijk voedsel.
- Drink voldoende water.
- Voorkomen junk food of voedingsmiddelen met veel vet en suiker.
- Leer het kind om zo snel mogelijk naar het toilet te gaan als het wil poepen.
- Beperk het drinken van koemelk als u een intolerantie heeft voor deze drank.
In sommige gevallen kan psychotherapie door artsen worden aanbevolen als: encopresis optreedt als gevolg van emotionele problemen of.
Neem bijvoorbeeld het helpen van kinderen met schaamte, schuldgevoelens, depressies of een laag zelfbeeld in verband met encoprese.
Kun je encopresis bij kinderen voorkomen?
Hier zijn enkele dingen die u en uw kind kunnen doen om constipatie bij kinderen en het optreden ervan te voorkomen: encoprese.
- Vezelrijk voedsel.
- Voldoende vochtbehoefte.
- Nodig kinderen uit om te sporten.
- Vermijd training zindelijkheidstraining te vroeg, moet u wachten tot het kind er klaar voor is.
- Behandel encopresis zo snel mogelijk.
Als je nog vragen hebt over encopresis, overleg verder met de dokter, ja, mevrouw.
