Je hebt misschien een reflex om je neus naar je oksel te brengen uit angst voor lichaamsgeur. Je ruikt echter niets, of het nu lichaamsgeur is of parfum dat zojuist op je kleding is gespoten. Heb je je ooit afgevraagd waarom je de lichamen van andere mensen wel kunt ruiken, maar je eigen lichaam niet? Ontdek de volgende feiten.
De menselijke neus kan biljoenen geuren detecteren
Als je het regenseizoen ingaat, kun je de geur van de kalmerende aardse geur inademen. Zo ook met de geur van gras na een regenbui, de geur van pizza die verrukkelijk is, tot de geur van slechte sokken door zweten.
Je kunt zelfs de lichaamsgeur of parfum van andere mensen ruiken als je in de buurt bent. Want inderdaad, een onderzoek in het tijdschrift Nature in 2014 onthulde dat mensen het vermogen hebben om een biljoen soorten geuren in de wereld te ruiken, weet je!
U bent misschien ijverig geweest in het baden en het gebruik van deodorant om slechte lichaamsgeur te voorkomen. Maar zonder het te beseffen, vermeed de vriend aan de volgende tafel het nog steeds en klaagde over de slechte geur. Meteen ruik je de geur van je okselreflex, maar het blijkt dat je niets ruikt. Hoe kan dat?
Waarom is het zo moeilijk om je eigen lichaamsgeur te ruiken?
Het is heel gemakkelijk om de lichaamsgeur van andere mensen te ruiken. Ja, je zit er gewoon naast en je ruikt het meteen. Maar helaas geldt dit niet als je aan je eigen lichaam probeert te ruiken. Waarom is dat, hè?
Deze toestand heet reukvermoeidheid, namelijk wanneer de menselijke reukzin wordt gebruikt om bepaalde soorten geuren te ruiken en te herkennen. Zo vaak worden de geurreceptoren in de neus moe en stoppen ze uiteindelijk met het detecteren van dat soort geur. Dit geldt ook als je je eigen lichaamsgeur probeert te ruiken.
Dit werd onthuld door Pamela Dalton, een psycholoog van het Monell Chemical Senses Center in Philadelphia. Hij onthulde dat wanneer je voor het eerst een bepaalde geur ruikt, de geurreceptoren in je neus een signaal naar de hersenen sturen en bepalen of deze geur een geur of een slechte geur is.
Als je echter elke dag dezelfde geur blijft ruiken, zullen je hersenen wennen aan het ontvangen van signalen die de geur herkennen. Op dit moment zullen de hersenen het waarnemen als informatie die niet langer belangrijk is.
Zo installeer je bijvoorbeeld een automatische luchtverfrisser met lavendelgeur in je kamer. De luchtverfrisser kan worden ingesteld om elke 5, 10 of 30 minuten zijn geur te verspreiden.
In het begin merk je misschien elke keer dat de geur van lavendel door de kamer zweeft. Na verloop van tijd raakt je neus zo gewend aan het ruiken van lavendel dat hij het niet meer herkent. Ook in de ruimte ben je zoals gewoonlijk actief, alsof je niets ruikt.
Evenzo als je parfum draagt, ruik je het parfum dat je elke dag draagt niet. Maar als je van parfum verandert, sturen de geurreceptoren in je neus signalen naar je hersenen om het nieuwe type geur te herkennen. Je neus zal er steeds weer aan wennen en je zult de lichaamsgeur of de geur van het parfum niet meer kunnen ruiken. Enzovoort.
Hoe ruik je je eigen lichaamsgeur?
Eigenlijk kun je je eigen lichaamsgeur ruiken, weet je! Eits, wacht even. Dit is niet door je hand op te steken en je neus naar je oksel te brengen zodat de geur kan worden geroken, ja.
Je hebt iets anders nodig om je eigen lichaamsgeur te ruiken. Niet door over het oppervlak van de oksel te wrijven en je vinger te kussen, maar door het shirt uit te trekken en de geur van het shirt op te snuiven.
Evenzo als u wilt controleren op een slechte adem. Natuurlijk kun je een slechte adem niet ruiken door in je handpalmen te blazen en te snuiven. De truc, lik de rug van je hand of arm en laat het speeksel drogen. Probeer daarna het gebied van de huid te snuffelen dat je eerder hebt gelikt.
Welnu, nu kunt u zelf proberen lichaamsgeur of slechte adem te ruiken. Veel geluk!
