Chirurgie is over het algemeen de laatste stap in de behandeling van de ziekte van Peyronie. Maar deze methode wordt beschouwd als de meest effectieve manier om de kromming van de penis te verbeteren. Dus, wat zijn de chirurgische procedures voor de ziekte van Peyronie die u zou kunnen ondergaan? Wat moet u voor en na de operatie voorbereiden? Bekijk de volgende recensie.
Soorten operaties voor de ziekte van Peyronie die u moet weten
Ziekte van Peyronie of Ziekte van Peyronie Wat mannen ervaren, kan de penis doen buigen tijdens een erectie, deze aandoening kan pijn, pijn en problemen veroorzaken tijdens geslachtsgemeenschap. Penisaandoeningen kunnen permanent zijn en erger worden, wat kan leiden tot erectiestoornissen (impotentie).
Chirurgie voor de ziekte van Peyronie wordt over het algemeen aanbevolen om plaque te verwijderen of een penis die tijdens een erectie is gebogen opnieuw uit te lijnen. Er zijn drie soorten operaties die u kunt uitvoeren, namelijk plooien, incisies en transplantaten, en penisimplantaten.
1. Vouwen
Deze operatie kan door artsen op twee manieren worden uitgevoerd. Eerst snijdt de arts een kleine hoeveelheid weefsel in het gebied dat geen littekens heeft en naait het dicht. Ten tweede zal de arts de zijkant van de penis vouwen die niet is aangetast door tandplak en deze eraf trekken met chirurgisch draad. Beide methoden zullen resulteren in de toestand van de mannelijke penis recht naar achteren.
Het risico op postoperatieve bloedingen en impotentie is meestal kleiner. De bijwerkingen van deze operatie kunnen echter zijn dat de penis kleiner wordt. Dus deze actie wordt meer aanbevolen bij mannen met een vrij lange penisomvang of slechts een lichte kromming van de penis zonder erectiestoornissen.
2. Incisie en enten
Deze procedure wordt over het algemeen uitgevoerd wanneer de ziekte van Peyronie ernstig genoeg is om het vermogen om een erectie te krijgen en seks te hebben. De arts snijdt (incisie) en verwijdert littekenweefsel of plaque op de schacht van de penis, waardoor de penis kan strekken en weer recht kan worden.
Vervolgens zal de arts een weefseltransplantatie uitvoeren (transplantatie) die nuttig is voor het sluiten van het gat in de tunica albuginea penis. Het eigen lichaamsweefsel van de patiënt, menselijk of dierlijk weefsel of synthetische materialen kunnen het transplantaatmedium zijn bij deze chirurgische procedure.
Hoewel het uw penis niet korter maakt dan voorheen, kan deze incisie- en transplantatieprocedure het risico op erectiestoornissen of impotentie met 10-50% verhogen, afhankelijk van de circulatie van de penis na de operatie.
3. Penisimplantaten
Een penisimplantaat is een apparaat dat in de schacht van de penis wordt geplaatst en waarmee mannen met erectiestoornissen een volledige erectie kunnen krijgen. Over het algemeen is dit de laatste stap nadat alle behandelingen voor erectiestoornissen hebben gefaald.
In het geval van de ziekte van Peyronie kan deze procedure worden overwogen als de patiënt ook een ernstige erectiestoornis heeft. Geciteerd uit de Mayo Clinic zijn er twee soorten penisimplantaten die u kunt gebruiken, namelijk: halfstijf en opblaasbaar .
Type implantaat: halfstijf permanente die u meestal handmatig kunt bukken en buigen tijdens geslachtsgemeenschap. Ondertussen implanteren opblaasbaar zal een pomp in het scrotum gebruiken die kan opblazen en leeglopen volgens uw behoeften.
Bovendien zal de penisimplantatieprocedure meestal worden uitgevoerd in combinatie met een van de twee andere soorten operaties voor de ziekte van Peyronie om littekenweefsel of plaque te verwijderen.
Wat moet u voorbereiden voor de operatie?
Voordat u een operatie ondergaat om de ziekte van Peyronie te behandelen, dient u een uroloog te raadplegen om erachter te komen welke procedures of andere acties geschikter zijn. Chirurgie wordt over het algemeen alleen aanbevolen door artsen wanneer:
- symptomen zijn niet verbeterd
- pijn tijdens erectie, geslachtsgemeenschap of beide, en
- de kromming van de penis maakt het moeilijk om seks te hebben.
Artsen raden aan dat u geen operatie ondergaat totdat deze aandoening de chronische fase ingaat. Dit betekent dat het littekenweefsel of de plaque niet meer groeit, de peniskromming stabiliseert en de pijn gedurende ten minste de volgende 9 tot 12 maanden begint af te nemen.
Vóór de operatie kan uw arts de bloedstroom in de penis controleren door medicijnen te injecteren voor een tijdelijke erectie. De arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren of een echografie (echografie) gebruiken om de binnenkant van de penis te zien.
Deze tests zullen helpen om aan te tonen of er andere symptomen zijn van erectiestoornissen die uw penis aantasten dan de ziekte van Peyronie. Op deze manier kan de arts beslissen welke operatie geschikt is voor uw aandoening.
Wat gebeurt er na de operatie van de ziekte van Peyronie?
Tijdens de chirurgische ingreep wordt een katheter door de punt van de penis in de blaas geplaatst en blijft deze op zijn plaats totdat u wakker wordt. U kunt de katheter pas op de verkoeverkamer verwijderen als u die dag of de volgende dag naar huis mag.
Elke operatieprocedure voor de ziekte van Peyronie zal een ander type anesthesie gebruiken. Bij een plooioperatie krijgt u een plaatselijke verdoving met een operatieduur van ongeveer 1 uur. Meestal hoeft u niet in het ziekenhuis te worden opgenomen en kunt u direct naar huis.
Ondertussen kunnen incisie- en transplantatieoperaties en penisimplantaten langer duren. Beide operaties maken gebruik van algemene anesthesie of epidurale anesthesie en de operatie duurt 3 tot 4 uur. Mogelijk moet u ook in het ziekenhuis worden opgenomen voordat u naar huis mag.
Welke dingen helpen bij het herstel na de operatie van de ziekte van Peyronie?
Na de operatie voelt u meestal nog pijn in het gebied rond de penis. Uw arts zal u pijnstillers voorschrijven om pijn en zwelling te verminderen, evenals antibiotica die u een paar dagen moet gebruiken om het risico op infectie te verminderen.
Afhankelijk van de operatie kunt u 2 tot 3 dagen weer aan het werk voor plooien en incisies en transplantaten, zelfs 2 tot 3 weken voor penisimplantaten. U kunt de geslachtsgemeenschap ook hervatten na 4 tot 8 weken of zoals voorgeschreven door uw arts.
Nadat u weer seks heeft gehad, moet u ervoor zorgen dat u het risico op penisletsel, een van de risicofactoren voor de ziekte van Peyronie, vermijdt. Hier zijn enkele dingen die u en uw partner kunnen doen:
- Uw arts zal u een oraal tonicum voorschrijven, zoals sildenafil, tadalafil of vardenafil als u een erectiestoornis of andere seksuele stoornissen heeft. De conditie van de penis die tijdens seks minder stijf is, kan penisletsel veroorzaken.
- Gebruik geschikte glijmiddelen tijdens seksuele activiteit.
- Als de penis loslaat tijdens geslachtsgemeenschap, moet de man of partner zijn handen gebruiken om hem opnieuw in te brengen.
- Wees voorzichtig, anders moet u seksuele houdingen vermijden die de kans op een kromme penis vergroten, zoals de positie van de vrouw bovenop uw lichaam (vrouwen bovenaan).
Zelfs na de operatie is er nog steeds een kans dat de ziekte van Peyronie terugkomt als er risicofactoren, erfelijkheid of een auto-immuunziekte zijn. Het is dus belangrijk om een arts te raadplegen om de beste oplossing voor uw aandoening te vinden.
