De operatie moet met grote zorg en voorbereiding worden uitgevoerd, evenals na het passeren van de operatie moeten de resultaten opnieuw worden gecontroleerd. Artsen zullen u niet achteloos vertellen dat u een operatie moet doen zonder verschillende soorten eerdere tests. Bovendien zal de arts na de operatie ook veranderingen volgen met de nodige tests, afhankelijk van zijn toestand. Wat zijn de tests voor of na de operatie? Bekijk de lijst hieronder.
Waarom moet u voor de operatie en na de operatie een test doen?
Voorafgaand aan de operatie worden tests gedaan om te bepalen of u echt geopereerd moet worden of niet. Daarnaast zijn er ook preoperatieve tests nodig om te kijken hoe stabiel uw lichaam is en of uw lichaam in staat is om in de nabije toekomst geopereerd te worden of niet.
Na de operatie zullen artsen en verpleegkundigen ook een reeks bepaalde tests uitvoeren. Welke onderzoeken worden uitgevoerd, hangt af van uw toestand en het verzoek van de chirurg die u behandelt. Postoperatieve tests worden vaak gedaan om er zeker van te zijn dat er geen postoperatieve complicaties zijn. Daarnaast worden ook postoperatieve tests uitgevoerd om te bepalen welke volgende actie nodig is.
Zo wordt er na de operatie een bloedonderzoek gedaan. Dit is nodig om te bepalen of u na deze operatie een bloedtransfusie nodig heeft of niet, bijvoorbeeld vanwege een bloeding tijdens een operatie.
Enkele veelvoorkomende tests die voor of na de operatie worden uitgevoerd
1. Compleet perifeer bloedonderzoek
Deze bloedtest wordt gedaan om uw algehele gezondheid te controleren en verschillende aandoeningen op te sporen, zoals bloedarmoede (verlaagd hemoglobinegehalte) en infecties (verhoogd aantal leukocyten of witte bloedcellen). Deze test kan voor of na de operatie worden gedaan.
Er zijn verschillende bloedcomponenten die te zien zullen zijn in deze test die op de MayoClinic-pagina wordt vermeld, namelijk:
- Rode bloedcellen die helpen om zuurstof naar alle lichaamsweefsels te transporteren.
- Witte bloedcellen die infecties bestrijden.
- Hemoglobine, het zuurstofdragende eiwit dat aanwezig is in rode bloedcellen.
- Hematocriet, dit is de verhouding van het aantal rode bloedcellen met andere vloeibare componenten in het bloed.
- Bloedplaatjes, ook wel trombocyten genoemd, zijn verantwoordelijk voor de bloedstolling.
2. Hartgezondheid controleren met elektrocardiografie (ECG/cardiaal record)
Deze test kan de elektrische activiteit van het hart aantonen, wat meestal vóór de operatie wordt gedaan. Uit deze test kan worden gezien of het hartritme normaal is of niet, bijvoorbeeld aritmie of dysritmie. Bovendien helpt het ECG ook bij het vinden van spierbeschadiging in het hart, bij het vinden van de oorzaak van pijn op de borst, hartkloppingen en hartgeruis.
3. Röntgenscan
Röntgenfoto's kunnen helpen bij het diagnosticeren van bepaalde oorzaken van kortademigheid, pijn op de borst, hoesten en koorts. Röntgenfoto's kunnen ook de aanwezigheid of afwezigheid van afwijkingen van het hart, de ademhaling en de longen zien. Uit de resultaten van deze röntgenfoto's kan ook de toestand van de botten en de omliggende weefsels worden gezien zonder invasieve procedures uit te voeren. Röntgenfoto's kunnen voor of na de operatie worden gebruikt.
4. Urineonderzoek
Urineonderzoek of wat vaak een urinetest wordt genoemd, is een test die wordt uitgevoerd om urine te analyseren die uit het lichaam komt. Met deze test kan de toestand van de nieren en de blaas worden geschat. Zijn er tekenen van infectie in de nieren of blaas, of zijn er problemen die behandeling in de nieren of blaas vereisen. Deze urinetest kan ook de aanwezigheid of afwezigheid van illegale drugs vinden die door het lichaam vóór de operatie worden geconsumeerd.
Deze urinetest zelf zal in principe uit 3 delen bestaan, namelijk:
- Urineonderzoek in visuele vorm, bijvoorbeeld het zien van de kleur en helderheid van urine
- Urineonderzoek met een microscoop om dingen te zien die niet met het oog kunnen worden gedetecteerd. Zo zijn er erytrocyten in de urine (die wijzen op de aanwezigheid van bloed in de urine), bacteriën in de urine (die wijzen op een infectie in de urinewegen) en kristallen (die wijzen op de aanwezigheid van stenen in de urinewegen).
- Peilstok test. De dipstick-test is een test waarbij een dunne plastic stick in de urine wordt gedompeld om de urine-pH, het eiwitgehalte in de urine, suiker, witte bloedcellen, bilirubine en bloed in de urine te controleren.
Met de conditie van de urine is van te voren te zien wat er in je lichaam gebeurt voordat de operatie daadwerkelijk begint.
5. Bloedstollingstest
Bij de bloedstollingstest worden de PT en APTT beoordeeld. Deze test wordt meestal vóór de operatie gedaan om te bepalen of het bloed gemakkelijk of moeilijk te stollen is. Dit zal helpen tijdens de operatie.
Als het bloed gemakkelijk stolt, is de kans op bloedverlies tijdens de operatie klein, terwijl als het bloed moeilijk te stollen is, het bloed tijdens de operatie blijft stromen waardoor u veel bloed kunt verliezen.
6. MRI (Magnetic Resonance Imaging)
MRI is een van de niet-invasieve tests (handelingen zonder de huid te verwonden, zoals injecties of snijwonden). Een MRI is een test die sterke magneten, radiogolven en een computer gebruikt om gedetailleerde foto's van uw lichaam te maken. In tegenstelling tot röntgenfoto's en CT-scans, gebruikt MRI geen straling.
Een MRI helpt artsen bij het diagnosticeren van ziekte of letsel en controleert hoe goed uw lichaam reageert na de behandeling. Deze MRI kan in verschillende delen van uw lichaam worden gedaan. Van het kijken naar de hersenen en het ruggenmerg, de conditie van het hart en de bloedvaten, botten en gewrichten en andere organen van het lichaam.
Daarom kan zowel vóór de chirurgische ingreep als na de operatie een MRI nodig zijn om de resultaten opnieuw te controleren. Patiënten die een MRI ondergaan, dienen tijdens het onderzoek in bed te liggen.
7. Endoscopie
Endoscopie is een hulpmiddel om de toestand in het lichaam te zien, zowel vóór de operatie als na de operatie. Deze endoscoop wordt gebruikt om delen van het spijsverteringskanaal te onderzoeken. Endoscopie wordt uitgevoerd door een kleine verlichte buis en een camera in het spijsverteringskanaal in te brengen.
Gewoonlijk wordt deze endoscoop in de mond ingebracht en verder door het spijsverteringskanaal om de toestand langs het spijsverteringskanaal te zien. Terwijl het apparaat in het lichaam wordt gestoken, legt de camera op de buis het beeld vast dat op de kleuren-tv-monitor wordt weergegeven.
Houd er rekening mee dat de onderzoeken voor en na de operatie niet allemaal routinematig voor elke operatie worden uitgevoerd. De controle wordt geselecteerd op basis van de bewerking die u gaat uitvoeren. Vooral MRI- en endoscopie-onderzoeken, die beide zullen worden gedaan als het de noodzaak van een operatie ondersteunt.
