De liefde bedrijven moet een leuke bezigheid zijn. Maar in werkelijkheid zijn er enkele mannen of vrouwen die bang zijn om seks te hebben met een partner. In de medische wereld staat deze aandoening bekend als genofobie. Benieuwd naar dit type angststoornis? Kom op, lees meer!
Wat is genofobie?
Genofobie is een vorm van fobie (angst). Om precies te zijn, genofobie is een toestand van overmatige angst die zowel bij mannen als bij vrouwen voorkomt om seks te hebben.
Bij erotofobie, die verschillende specifieke angsten omvat voor dingen die seks ruiken, en de angst om seks te hebben als een van zijn typen. Een andere naam voor deze angst is coitofobie (angst voor het binnendringen van de penis of andere voorwerpen in de vagina).
Niet alleen genofobie, bij erothofobie zijn er ook veel andere soorten angst die zeer waarschijnlijk met elkaar verband houden, waaronder:
- Parafobie, dat is de angst om afwijkingen te doen of te krijgen tijdens geslachtsgemeenschap. Mensen met deze aandoening willen alleen genieten van een conservatieve seksuele relatie en beschouwen moderne seksuele activiteit als eng.
- Haphefobie (chiraptofobie) is de angst om voor korte of lange tijd aangeraakt te worden. Deze angst ontstaat niet alleen bij seks.
- Gymnofobie is de angst om naakt te zijn of andere mensen naakt te zien. Deze angst is hoogstwaarschijnlijk te wijten aan een laag zelfbeeld of problemen met het lichaamsbeeld.
- Filematofobie is de angst voor zoenen. De oorzaak kan een lichamelijk probleem zijn, een angst voor een slechte adem of een angst voor ziektekiemen.
Mensen met genofobie doen er alles aan om penetratie of andere seksuele activiteiten, zoals kussen of knuffelen, te vermijden. Vanaf de Mayo Clinic-pagina is de angst die ze voelen uit de hand gelopen, waardoor het voor het lichaam moeilijk wordt om normaal te functioneren.
Bovendien zullen ze ook een snellere hartslag, kortademigheid, overmatig zweten, misselijkheid, duizeligheid of zelfs flauwvallen voelen als de aandoening ernstig is.
Hoe kan iemand genofobie ervaren?
Zoals alle fobieën ontwikkelt de angst voor seks zich meestal nadat een persoon ernstig getraumatiseerd is of bepaalde gezondheidsproblemen heeft. Laten we specifieker één voor één de oorzaken van angst voor seks bespreken.
1. Het trauma van verkrachting hebben meegemaakt
Na een verkrachting ervaren bijna alle overlevenden intense psychologische reacties. Hoewel niet iedereen op dezelfde manier reageert, zullen de meesten van hen overmatige angst voelen voor dingen die verband houden met de pijnlijke gebeurtenis. Inclusief de angst om seks te hebben, zelfs als ze het doen met een geliefde.
Lijders kunnen maanden, zelfs jaren nodig hebben om hun leven weer op te bouwen en hun angsten onder ogen te zien. U moet echter weten dat niet iedereen die bang is om seks te hebben, slachtoffer is geweest van seksueel geweld.
2. Bezorgd over zelf seksuele functie
Veel mensen, vooral degenen die minder seksueel ervaren zijn, zijn bang dat ze hun partner niet kunnen plezieren.
Hoewel deze angst over het algemeen mild is, is het mogelijk dat de aandoening erger wordt. In sommige gevallen kan faalangst zich ontwikkelen tot genofobie.
3. Angst om besmet te raken met een ziekte
Geslachtsgemeenschap kan het risico op verschillende ziekten verhogen, waaronder HIV. De meeste mensen slagen erin om dit risico te verkleinen door preventieve maatregelen te nemen, zoals het dragen van condooms en het niet hebben van meerdere partners.
Het hebben van een geslachtsziekte na het hebben van seks, of het zien van de ervaring van een naaste met deze aandoening, kan de oorzaak zijn van de ontwikkeling van genofobie.
4. Bepaalde gezondheidsproblemen hebben
Angst die voortkomt uit een medisch probleem, wordt nooit als een fobie beschouwd, zolang het angstniveau maar past bij de situatie. Omdat gezondheidsproblemen seksuele activiteit moeilijker of potentieel gevaarlijk kunnen maken. Dit wordt vaak gevoeld bij mensen met erectiestoornissen en mensen met hartaandoeningen in hun seksleven.
Er zijn echter mensen die er overmatige angst voor voelen. Als uw arts u bijvoorbeeld heeft toegestaan om na een hartaanval uw normale activiteiten weer op te pakken, is het normaal dat u zich nerveus voelt vóór uw eerste seksuele ervaring na een aanval.
In die situatie zou het echter een ongepaste reactie zijn om te besluiten om helemaal geen seksuele activiteit te ondernemen. Het kan zijn dat dit zich ontwikkelt tot genofobie.
Hoe om te gaan met genofobie?
Mensen die een seksfobie ervaren, kunnen verdere behandeling krijgen bij psychologen en sekstherapeuten. Ze moeten counseling en therapie ondergaan om uit de ketenen van angst te komen.
Meestal zijn medicijnen niet nodig, zolang blootstellingstherapie of cognitieve gedragstherapie effectieve resultaten laat zien. Behandeling met deze therapeutische methode wordt meestal door artsen gedaan als de eerste behandelingslijn. Gezien het gebruik van medicijnen kan dit bijwerkingen veroorzaken.
Mensen met genofobie moeten ook mindfulness oefenen om angst te verminderen en gedrag te verminderen dat afwijzing of vermijding vertoont. Daarnaast kunnen ontspanningstechnieken en lichaamsbeweging ook helpen bij angst en stress.
