Het horen van de woorden "nucleair" en "radioactieve verbindingen" doet je zeker huiveren van afschuw. Omdat je misschien denkt hoe verschrikkelijk het gevaar van kernenergie in oorlog is. Eits, vergis je niet. De afgelopen jaren is kernenergie ontwikkeld als ondersteunend materiaal voor medische onderzoeken in Indonesië. Welke soorten op kernenergie gebaseerde gezondheidscontroles zijn er inderdaad in Indonesië? Kom op, zie de volledige recensie hieronder.
Lijst van medische procedures in Indonesië met kernenergie
1. Radionucleaire therapie
Gedurende deze tijd waren veel kankerbehandelingen gericht op chemotherapie of radiotherapie. In feite zijn er andere alternatieve behandelingen die als effectief worden beschouwd bij de behandeling van kanker, namelijk radionucleaire therapie.
Simpel gezegd, radionucleaire therapie is een medische procedure waarbij warmte van nucleaire straling wordt gebruikt als ziektetherapie. Radionucleaire therapie is nuttig voor de behandeling van een aantal kankers, waaronder schildklierkanker, nasofaryngeale kanker, lymfeklierkanker en neuroblastoom (kanker van zenuwcellen bij kinderen).
Deze therapie is net als chemotherapie systemisch of bereikt het hele lichaam via de bloedbaan. Maar het verschil is dat de radioactieve stof in deze therapie specifiek gericht is op kankercellen door het DNA van kankercellen te beschadigen. Hierdoor worden kankercellen beter onder controle te houden en zijn de bijwerkingen minder dan de effecten van chemotherapie.
Deze radionuclide is echter slechts in enkele ziekenhuizen in grote steden verkrijgbaar. De kosten die gemaakt moeten worden zijn ook vrij groot voor meerdere therapiesessies.
2. Renogram
Renogram is een nucleair medisch onderzoek dat wordt gebruikt om de nierfunctie in kaart te brengen. Deze procedure wordt gebruikt om te meten en te controleren hoe goed de nieren van de patiënt werken.
Alvorens een renogramonderzoek te ondergaan, wordt de patiënt gevraagd eerst zijn blaas te legen. Patiënten mogen hun kleding aanhouden, maar moeten alle metalen voorwerpen die aan het lichaam zijn bevestigd, zoals beugels, sieraden of riemen, verwijderen.
Vervolgens wordt de patiënt door de arts gevraagd om in bed te gaan liggen of in een speciale stoel te gaan zitten. Op de stoel van de patiënt bevindt zich een gammacamera die is uitgelijnd met de onderrug of de locatie waar de nieren zijn.
De patiënt zal worden geïnjecteerd met een radionuclide in de vorm van een jodium-131-verbinding in een ader in de arm. Deze radionuclide zal door het lichaam van de patiënt stromen en door de nieren worden gefilterd. De patiënt hoeft slechts 30 tot 60 minuten te zitten terwijl de gammacamera een reeks beelden of foto's van de nier van de patiënt maakt.
Het voordeel van dit medisch onderzoek is dat de patiënt geen effecten voelt. Omdat de renogramprocedure geen straling uitzendt, maar alleen straling detecteert die afkomstig is van de geïnjecteerde radionuclide.
Het product dat door het renogram wordt geproduceerd, is een afbeelding die laat zien hoe snel de radionucliden door de nieren en in de blaas van de patiënt gaan. Als het kaartpatroon de neiging heeft om standaard te zijn, kan worden gezegd dat de nierfunctie van de patiënt in goede staat is. Omgekeerd, als er een grafiek is die afwijkt van de standaard, kan worden gezegd dat de nierfunctie van de patiënt bepaalde problemen heeft.
3. PET-scan
Een andere vorm van gebruik van kernenergie in de gezondheidssector is Positron Emission Tomography (PET) scanning. Een PET-scan is een beeldvormende test met straling om de activiteit van cellen in het lichaam te zien.
Deze procedure wordt meestal gebruikt om epilepsie, de ziekte van Alzheimer, kanker en hartaandoeningen te onderzoeken. Wanneer een PET-scan wordt gebruikt om kanker op te sporen, zal de arts kijken hoe de kanker in het lichaam wordt gemetaboliseerd en of de kanker zich heeft verspreid (uitgezaaid) naar andere organen.
Voorafgaand aan het ondergaan van een PET-scan mogen patiënten 4 tot 6 uur voorafgaand aan de scan geen voedsel eten. De patiënt moet echter nog steeds veel water drinken om uitdroging te voorkomen.
De patiënt zal dan worden geïnjecteerd met een aantal radiotracers, dit zijn tracers die radioactiviteit en natuurlijke chemicaliën zoals glucose bevatten. Deze radiotracer zal naar de doelcel bewegen met glucose als energie. Omdat het lichaam tijd nodig heeft om de radiotracer te absorberen, moet de patiënt ongeveer een uur wachten voordat de scan begint. Vervolgens wordt de patiënt gevraagd te gaan liggen op een oppervlak dat is aangesloten op de PET-machine en de scan te starten.
4. Branchytherapie
Branchytherapie is een medische procedure waarbij gebruik wordt gemaakt van kernenergie. Dit medisch onderzoek, dat vaak lokale bestraling wordt genoemd, wordt gebruikt om een aantal kankers te behandelen, zoals hersenkanker, borstkanker, baarmoederhalskanker, oogkanker, longkanker en andere soorten kanker.
Branchytherapie stelt artsen in staat hogere doses straling af te geven aan specifieke delen van het lichaam. De bijwerkingen en duur van genezing zijn echter eigenlijk sneller dan andere externe straling.
Dit medisch onderzoek kan afzonderlijk of in combinatie met andere kankerbehandelingen worden uitgevoerd. Branchytherapie wordt bijvoorbeeld soms gebruikt om resterende kankercellen na een operatie te vernietigen, of het kan worden gedaan in combinatie met uitwendige straling.
Branchytherapie-onderzoek wordt gedaan door radioactief materiaal direct in het lichaam in de buurt van de plaats van de kanker te brengen. Dit wordt echter beïnvloed door vele factoren, waaronder de locatie en ernst van de kanker, de algehele gezondheidstoestand van de patiënt en de doelen van de behandeling zelf.
Deze radioactieve stof kan in twee delen van het lichaam worden geplaatst, namelijk:
1. In de lichaamsholte
Tijdens intracavitaire branchytherapie wordt een apparaat met radioactief materiaal in een lichaamsholte geplaatst, zoals de keel of vagina. Dit hulpmiddel kan een buis of cilinder zijn die overeenkomt met de grootte van de lichaamsholte waarop wordt gericht. Deze set hulpmiddelen wordt vervolgens gepositioneerd door de handen van het bestralingstherapieteam of met behulp van een machine om de locatie van de kanker te lokaliseren.
2. In lichaamsweefsels
Tijdens interstitiële vertakkingstherapie wordt een apparaat met radioactief materiaal in lichaamsweefsel geplaatst, zoals in de borst of prostaat. Deze tool bestaat uit een naald en een kleine ballon ter grootte van rijst aan het uiteinde. Een CT-scan, echografie (echografie) of andere beeldvorming wordt vervolgens gebruikt om het apparaat op het kankerweefsel te richten en de scan begint.
