Difterie vereist onmiddellijke medische aandacht. De reden is dat difterie, zonder medische noodhulp, een dodelijker effect kan hebben en zelfs het risico op overlijden kan verhogen. Bij medische behandeling zal de arts een difteriebehandeling geven die tot doel heeft de infectie uit te roeien, difterietoxines te elimineren en difteriesymptomen te verminderen. Welke difteriemedicijnen geeft de dokter?
Wanneer wordt difteriebehandeling gegeven?
Difterie wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie die schadelijke gifstoffen produceert. Deze ziekte heeft een kenmerkend symptoom dat haar kan onderscheiden van andere ziekten, namelijk de aanwezigheid van een pseudomembraan dat meestal aan de amandelen, keel of neus vastzit.
Pseuidomembraan is een dik, grijs membraan dat een gladde textuur heeft zoals slijm en hard plakt aan de onderliggende laag. Deze laag kan de luchtstroom in de luchtwegen blokkeren, waardoor het voor mensen met difterie moeilijk wordt om te ademen en voedsel door te slikken.
Difterie-veroorzakende bacteriële infecties die optreden in de bovenste luchtwegen kunnen ook zwelling in de nek of nek veroorzaken stierennek.
Artsen kunnen difterie herkennen aan deze twee typische symptomen, hoewel de arts dan een verder diagnostisch proces zal uitvoeren door middel van lichamelijk onderzoek en kweekmonsters in het laboratorium.
Difteriebehandeling zal onmiddellijk door een arts worden gegeven wanneer tekenen van difterie worden vastgesteld en de patiënt ernstige symptomen ervaart, in afwachting van de resultaten van een laboratoriumdiagnose.
Bij de behandeling van difterie is dit belangrijk omdat het ernstige complicaties van difterie kan voorkomen. Zonder de juiste behandeling van difterie kan deze ziekte schade toebrengen aan andere organen, zoals de nieren, het hart en het zenuwstelsel.
Er zijn drie stappen voor de behandeling van difterie die meestal worden uitgevoerd door artsen of medisch personeel, zoals het bieden van ademhalingshulp met behulp van een ademhalingsapparaat, het toedienen van difteriemedicijnen in de vorm van antitoxine en het toedienen van antibiotica.
Difteriebehandeling om het gif te stoppen
Difterie-veroorzakende bacteriën Corynebacterium diphtheriae die zich in het lichaam vermenigvuldigen, geven gifstoffen of gifstoffen af die weefsels kunnen beschadigen, met name cellen in de luchtwegen, het hart en het zenuwstelsel.
Er is een vertraging wanneer bacteriën toxines afscheiden vanaf het moment dat toxines van bacteriën cellen in het lichaam binnendringen of binnenkomen. Behandeling van difterie moet zo snel mogelijk worden gedaan voordat het gif ernstige celbeschadiging kan veroorzaken. Om dit te verhelpen, zal de arts een difterie-medicijn geven in de vorm van difterie-antitoxine (DAT).
Antitoxine voor de behandeling van difterie
DAT wordt al lang gebruikt als een antitoxine voor difterie sinds de difterie-uitbraak voor het eerst werd ontdekt. DAT kan alleen rechtstreeks door een arts worden gegeven en is alleen verkrijgbaar bij gezondheidscentra, zoals ziekenhuizen.
Dit difteriemedicijn dient om toxines die in het lichaam circuleren te neutraliseren en de ontwikkeling van difterieziekte te voorkomen.
DAT kan echter geen gifstoffen neutraliseren die al beschadigde cellen in het lichaam hebben. Daarom kan vertraagde toediening van DAT het risico op overlijden verhogen. Behandeling van difterie via DAT kan zo snel mogelijk na klinische diagnose worden gegeven, zonder te wachten op bevestiging van de resultaten van de laboratoriumdiagnose.
Antitoxine zal meer routinematig worden gegeven wanneer de resultaten van de laboratoriumdiagnose hebben aangetoond dat de patiënt positief is voor difterie-infectie.
Behandeling van difterie via DAT wordt niet aanbevolen bij cutane difterie of cutane difterie die geen symptomen vertonen en de impact van significante complicaties. Tenzij de toestand van de zweer of etterende wond als gevolg van huiddifterie groter is dan 2 cm in het vierkant, met een meer met zwemvliezen. Deze aandoening kan wijzen op een risico op ernstigere complicaties van difterie.
Bijwerkingen van DAT-difteriebehandeling
Alvorens dit middel tegen difterie toe te dienen, moeten artsen de gevoeligheid van de patiënt voor antitoxine testen.
Sommige patiënten vertonen allergische reacties op dit middel tegen difterie. De arts zal kleinere doses DAT in de huid injecteren of in het oog van de patiënt brengen. Als er striemen op de huid verschijnen of de vliezen van de ogen rood worden, duidt dit op een allergische reactie.
Artsen zullen onmiddellijk antitoxine injecteren in doses die groter zijn dan de vereiste dosis om de negatieve reactie van deze difteriebehandeling te elimineren.
Difteriemedicijn om bacteriën kwijt te raken
Hoe difterie te behandelen, wat dan kan worden gedaan, is door het toedienen van antibiotica. Het is belangrijk om te weten dat het gebruik van antibiotica bij de behandeling van difterie geen vervanging is voor DAT.
Hoewel niet is aangetoond dat antibiotica de lokale genezing van difterie-infecties beïnvloeden, worden antibiotica nog steeds gegeven om bacteriën uit de nasopharynx uit te roeien om verdere overdracht van difterie naar anderen te voorkomen.
Het proces van diagnose via het laboratorium moet worden voltooid onmiddellijk voordat de difteriebehandeling met antibiotica wordt gestart.
De soorten antibiotica die worden aanbevolen als geneesmiddelen tegen difterie zijn macroliden of penicilline V-groepen, waaronder:
- erytromycine
- azithromycine
- claritromycine
Difteriebehandeling door middel van antibiotica mag echter alleen worden gegeven als de patiënt kan slikken. Antibioticatherapie wordt meestal gedurende 14 dagen gegeven. Nadat de difteriebehandeling is voltooid, is het noodzakelijk om de kweekmonsters van de amandelen en keel te onderzoeken om het verschil in het aantal bacteriën te bepalen.
Als het bacteriële toxigene niveau nog steeds hoog is, moet de difteriebehandeling met antibiotica de komende 10 dagen worden verlengd.
Volgens het National Institute for Communicable Disease is de dosis antibiotica als difteriegeneesmiddelen die oraal of via de mond voor kinderen worden toegediend:
- penicilline V: 15 mg/kg/dosis of maximaal 500 mg per dosis
- Erytromycine: 15-25 mg/kg/dosis of maximaal 1 gram per dosis om de 6 uur
- Azithromycine:10 mg/kg per dag
Terwijl voor volwassenen zijn:
- Penicilline V: 500 mg per dosis
- Erytromycine: 500 mg tot 1 gram dosis om de 6 uur of maximaal 4 gram per dag
Geavanceerde difteriebehandeling
Patiënten met difterie kunnen niet alleen met medicijnen worden behandeld voor difterie, ze moeten ook een isolatiebehandeling ondergaan in een ziekenhuis.
Behandeling van difterie op deze manier wordt gedaan als een maatregel om de verspreiding en preventie van difterie te beheersen. De reden, difterieziekte kan heel gemakkelijk worden overgedragen.
De bacteriën die difterie veroorzaken, kunnen door de lucht bewegen en worden aangetroffen in druppeltjes of achtergebleven slijm dat door een geïnfecteerde persoon vrijkomt bij niezen of hoesten. Net als bij patiënten met huiddifterie, kan direct contact met open wonden deze ziekte overdragen.
Bij gevorderde difteriebehandeling wordt de patiënt gewoonlijk 14 dagen in het ziekenhuis opgenomen met difterie-antibiotica. Zelfs als u thuis een behandeling ondergaat, moet u direct contact met andere mensen vermijden totdat de difteriebehandeling met antibiotica is voltooid.
Difterieziekte kan complicaties veroorzaken zoals myocarditis (ontsteking van de hartspier) of aandoeningen van het zenuwstelsel, neuropathie. Daarom nemen patiënten niet alleen geneesmiddelen tegen difterie, maar moeten ze ook ondersteunende zorg ondergaan.
Een van de geavanceerde difteriebehandelingen die wordt uitgevoerd, is door de hartslag te controleren met een elektrocardiogram om de ontwikkeling van difterieziekte te volgen.
Bestrijd samen COVID-19!
Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!
