Wees voorzichtig als u of uw familieleden plotseling moeite hebben met praten. De kans is groot dat u of de persoon dysartrie heeft (dysartrie) als gevolg van schade aan de hersenen of zenuwen. Echt, wat is dit dysartrie? Lees de volledige uitleg in het volgende artikel.
Wat is dysartrie?
dysartrie (dysartrie) is een aandoening van het zenuwstelsel die spraakstoornissen veroorzaakt. Deze aandoening treedt op wanneer schade aan de zenuwen de spieren aantast die u gebruikt om te spreken.
Als gevolg van zenuwbeschadiging worden de spieren die voor spraak zouden moeten worden gebruikt zwak, beschadigd of moeilijk te beheersen.
Als gevolg hiervan kunt u moeite hebben met het spreken en vormen van woorden. Dit maakt het moeilijk voor andere mensen om te begrijpen wat je zegt.
In feite kunnen spraakproblemen ook interfereren met werk, school of sociale interacties, wat depressie bij patiënten kan veroorzaken.
De American Speech-Language-Hearing Association (ASHA) stelt dat deze stoornis kan optreden bij andere spraak- en taalproblemen.
Het kan zijn dat u moeite heeft om berichten van uw hersenen naar de spieren te krijgen waardoor ze bewegen (apraxie).
U kunt echter ook moeite hebben om te begrijpen wat andere mensen zeggen of wat u tegen anderen zegt (afasie).
Wat zijn de symptomen en tekenen van dysartrie?
De tekenen en symptomen van deze aandoening kunnen van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van de aandoening die deze veroorzaakt.
Hier zijn enkele van de symptomen die vaak voorkomen bij patiënten met deze aandoening.
- Onduidelijke, nasale stem, of hijgend naar spraak.
- Heesheid.
- Niet in staat om hardop te praten.
- Onregelmatig ritme van spraak.
- Moeite met het bewegen van de tong, lippen of gezichtsspieren.
- Moeite met slikken (dysfagie), wat kwijlen veroorzaakt.
- Spreek te snel of te langzaam.
- Spreek op een monotone toon.
- Zijn spraak is niet duidelijk, alsof hij mompelt of met tussenpozen praat.
Wat veroorzaakt dysartrie?
Deze aandoening treedt op omdat er schade is aan de zenuwen of hersenen die de spraakspieren beïnvloeden.
Deze spieren bevinden zich in het gezicht, de lippen, de tong en de keel (stembox of strottenhoofd) en helpen u ademen.
Deze zenuw- en hersenbeschadiging kan optreden bij de geboorte of later in het leven. De oorzaken van de schade kunnen variëren.
Hier zijn enkele van de oorzaken van dysartrie:
- hersenverlamming,
- hersenbeschadiging,
- ernstig hoofdletsel of trauma,
- slagen,
- hersentumor,
- Ziekte van Parkinson,
- multiple sclerose,
- Guillain-Barre-syndroom,
- De ziekte van Huntington,
- ziekte van Lyme,
- spierdystrofie,
- myasthenia gravis,
- de ziekte van Wilson, en
- amyotrofische laterale sclerose (ALS).
Naast deze medische aandoeningen kunnen de bijwerkingen van bepaalde medicijnen, zoals sedativa en anticonvulsiva, ook epileptische aanvallen veroorzaken dysartrie.
Soorten dysartrie op basis van de oorzaak
Deze aandoening kent verschillende soorten, afhankelijk van het deel van de hersenen en zenuwen dat beschadigd is. Hier zijn de verschillende soorten dysartrie.
- slappe dysartrie . Dit gebeurt omdat er schade is aan de hersenzenuwen en/of aan de hersenstam en middenhersenen.
- spastisch dysartrie . Het treedt op als gevolg van schade aan de motorische gebieden in de hersenschors aan beide zijden van de hersenen, zowel de linker- als de rechterhersenhelft.
- Ataxie dysartrie . Dit gebeurt als gevolg van schade aan de paden die het cerebellum verbinden met andere hersengebieden.
- hypokinetisch dysartrie A. Het wordt geassocieerd met verstoringen in de controlecircuits van de basale ganglia. De ziekte van Parkinson veroorzaakt vaak dit type.
- Hyperkinetisch dysartrie . Net als hypokinetisch komt dit type ook voor als gevolg van schade aan de basale ganglia van de hersenen.
- Gemengd dysartrie . Zoals de naam al doet vermoeden, is het een combinatie van verschillende soorten, zoals spastisch-ataxisch of slap-spastisch.
- Eenzijdige bovenste motorneuronen. Het wordt geassocieerd met eenzijdige aandoeningen van het bovenste motorische zenuwstelsel.
In sommige gevallen kan de oorzaak van deze aandoening onverenigbaar zijn met deze typen. Dit wordt vaak aangeduid als onbepaalde dysartrie.
Hoe diagnosticeren artsen deze aandoening?
De arts zal naar uw medische geschiedenis vragen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om er zeker van te zijn dat uw symptomen verband houden met dysartrie.
Daarnaast zal een logopedist ook een beoordeling uitvoeren om de ernst te bepalen.
Tijdens de beoordeling kan de logopedist u vragen om verschillende dingen te doen, zoals:
- de kaars uitblazen,
- Graaf,
- woorden en zinnen herhalen
- zingen,
- tong uit,
- bijten onderlip,
- verschillende geluiden maken,
- praten over een onderwerp dat je kent, of
- lezen.
Naast deze beoordelingen moet u mogelijk andere medische onderzoeken ondergaan om de oorzaak van dysartrie wat je hebt meegemaakt.
Dit medisch onderzoek omvat:
- MRI- of CT-scan van het hoofd,
- elektromyografie (EMG),
- elektro-encefalografie (EEG),
- bloed Test,
- urine test,
- lumbaalpunctie, of
- hersenbiopsie (als er een hersentumor wordt gevonden).
Hoe dysartrie behandelen?
De behandeling van dysartrie kan van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van de oorzaak en de ernst.
Een persoon die deze aandoening als bijwerking van medicijnen ervaart, moet mogelijk stoppen met het gebruik van het medicijn of de arts vragen om van medicijn te veranderen.
Als deze aandoening echter optreedt als gevolg van bepaalde neurologische of hersenziekten, zal de arts een behandelplan maken om het probleem te verhelpen.
Naast het behandelen van de oorzaak kan uw arts u ook vragen om logopedie te ondergaan.
Deze therapie kan helpen de spraak te verbeteren en geschikte manieren te vinden om te communiceren.
Niet alleen voor u, deze therapie kan uw gezin ook helpen zich aan te passen aan nieuwe situaties die zich voordoen.
Hier zijn enkele dingen die de therapeut u zal leren in de logopedie.
- Oefeningen om de mondspieren te versterken.
- Hoe spraak te vertragen.
- Geef strategieën om luider te spreken, zoals meer ademhalingen.
- Veilig kauwen en slikken.
- Beweeg lippen en tong.
- Een duidelijkere manier van spreken.
- Verschillende communicatietechnieken, zoals met gebaren, schrijven of computers.
Tips om te communiceren voor mensen met dysartrie
Mensen met deze aandoening hebben moeite om met andere mensen te communiceren. Om dit te verhelpen, kunt u de volgende tips proberen.
- Spreek langzaam en met pauzes.
- Vraag de ander of hij begrijpt wat je zegt.
- Gebruik korte zinnen. Lange zinnen kunnen je vermoeien en het voor anderen moeilijk maken om te begrijpen wat je zegt.
- Schrijf berichten op papier of typ via de mobiele telefoon.
- Met foto's of plaatjes, zodat je niet alles hoeft te zeggen.
- Begin met het vertellen van het onderwerp waarover je gaat praten.
Hopelijk helpt de bovenstaande informatie om de aandoening te beheersen als u dysartrie heeft of als er mensen zijn die het dichtst bij u staan met deze aandoening.
