"Wauw, het is vandaag weer maandag, hè? De tijd vliegt voorbij!" Zulke momenten moet je meegemaakt hebben. Zonder het te beseffen ging er een dag, een week, een maand of een jaar voorbij. Ook al lijkt het de laatste keer dat ik naar de kalender keek, het was gisteren nog woensdag of donderdag.
Terwijl toen je een kind was, de tijd eigenlijk erg traag leek. Je kijkt uit naar de schoolvakanties. Zelfs als er plannen zijn voor een reis met schoolvrienden, heb je het gevoel dat die dag nooit zal komen.
Maar naarmate je ouder wordt, heb je het gevoel dat de tijd snel voorbij gaat. Hoe kan dit fenomeen gebeuren? Bekijk het antwoord hieronder!
Waarom gaat de tijd zo snel als je groot bent?
In principe blijft het tijdsverloop hoe dan ook hetzelfde. Mensen hebben echter een speciale manier om tijd waar te nemen. Experts hebben twee sterke theorieën bedacht die zouden kunnen verklaren waarom de tijd vliegt naarmate we ouder worden. Dit is een verklaring van de twee theorieën.
1. De biologische klok van het lichaam verandert
Je hebt je eigen systeem zodat alle lichaamsfuncties naar behoren werken, ook zonder dat je er controle over hoeft te hebben. Bijvoorbeeld ademhaling, hartslag en bloedstroom. Al deze systemen worden gereguleerd door een biologische klok. De biologische klok zelf wordt aangestuurd door de hersenen, precies door de suprachiasmatische zenuw (SCN).
In de biologische klok van kinderen is er gedurende een bepaalde periode meer lichamelijke activiteit. Uit een aantal onderzoeken is gebleken dat kinderen binnen een minuut bijvoorbeeld een hoger aantal hartslagen en ademhalingen laten zien dan volwassenen. Hoe ouder je wordt, hoe minder lichamelijke activiteit er binnen een minuut plaatsvindt.
Omdat de biologische klok van een volwassene meer ontspannen is, voel je ook dat de tijd vliegt. Het hart van een kind klopt bijvoorbeeld 150 keer per minuut. Terwijl het volwassen hart in een minuut misschien maar 75 keer klopt. Dit betekent dat volwassenen twee minuten nodig hebben om hetzelfde aantal hartslagen te bereiken als toen je een kind was. Dus ook al is het twee minuten geleden, je hersenen denken dat het nog steeds één minuut is, omdat het je maar een minuut kostte om 150 hartslagen te bereiken.
2. Wennen aan de omgeving
De tweede theorie heeft betrekking op het geheugen en hoe de hersenen de ontvangen informatie verwerken. Als kind is de wereld een zeer interessante plek en vol nieuwe ervaringen. Je lijkt dorst te hebben naar het absorberen van een verscheidenheid aan informatie waar nog niet eerder aan was gedacht. Het leven lijkt onvoorspelbaar en je bent vrij om te doen wat je wilt.
Dit verandert natuurlijk als je volwassen bent. De wereld is voorspelbaar en biedt geen nieuwe ervaringen. Elke dag moet je ook gewoon de gebruikelijke routine doorlopen, van 's ochtends opstaan tot 's avonds naar bed gaan. Je weet dat je naar school moet, een baan moet zoeken, misschien een gezin moet stichten en uiteindelijk met pensioen moet gaan. Bovendien is de verscheidenheid aan informatie die je krijgt niet meer verrassend, want je hebt veel geleerd. Je weet bijvoorbeeld dat het bewolkt is, wat betekent dat het gaat regenen.
Bij het ontvangen van prikkels (informatie) door nieuwe dingen te leren, zullen de hersenen het moeilijker verwerken om het te begrijpen en in het geheugen op te slaan. Dit proces kost natuurlijk tijd en moeite. Het is dus alsof de tijd langer duurde toen je klein was en veel nieuwe prikkels kreeg. Als je in de twintig bent, ontvang je zelden prikkels, zodat je het gevoel hebt dat de tijd snel voorbijgaat.
