Tegenwoordig hebben velen zich gerealiseerd dat ook aan geestelijke gezondheid moet worden gedacht. Het bewijs is dat steeds meer mensen naar psychologen gaan of naar gezondheidsinstellingen gaan als ze zich gestrest en depressief voelen. Helaas stellen sommige mensen zelfs hun eigen diagnoses van de geestelijke gezondheid die niet noodzakelijk nauwkeurig zijn. Als er bijvoorbeeld stress komt, stellen veel mensen zelf een diagnose van de geestelijke gezondheid.
Zelfdiagnose van geestelijke gezondheid, eigenlijk goed of slecht?
Kortom, zelfdiagnose is niet altijd slecht. De reden is dat er soms gezondheidsproblemen zijn waarvan u alleen uzelf bewust kunt zijn. Ondertussen kennen andere mensen soms alleen de oppervlakte, zonder meer te weten over wat er met jou aan de hand is.
Een zelfdiagnose van de geestelijke gezondheid geeft aan dat u zich ervan bewust bent dat er iets ongewoons met u gebeurt. Dit is prima, maar je moet niet alleen stoppen bij de zelfdiagnose zelf.
In plaats daarvan wordt zelfdiagnose alleen als een begin gebruikt om erachter te komen of uw geestelijke gezondheid echt in gevaar is of niet. In de toekomst kunt u direct een professionele medisch deskundige zien die u kan helpen met de zelfdiagnose die u doet. U kunt bijvoorbeeld naar een psycholoog of psychiater gaan.
Ondertussen wordt zelfdiagnose vaak verkeerd begrepen als de enige diagnose die nodig is. Dit betekent dat u daarna misschien liever direct naar de behandeling gaat zonder de hulp van een professional. In feite is het dit pad dat de potentie heeft om je schade toe te brengen of op zijn minst de toestand die je ervaart te verergeren.
Schadelijke effecten van misbruik van zelfdiagnosevaardigheden voor de geestelijke gezondheid
Hoewel zelfdiagnose een goed begin is om meer inzicht te krijgen in uw geestelijke gezondheidstoestand, kan het ook ernstige gevolgen hebben als het niet op de juiste manier wordt gebruikt. Hier zijn twee risico's die kunnen optreden als gevolg van zelfdiagnose.
1. Verkeerde diagnose
Een artikel gepubliceerd in Psychology Today stelt dat de symptomen die tijdens zelfdiagnose worden gevonden, verkeerd kunnen worden begrepen als een teken van een bepaalde psychische stoornis. In feite kunnen deze symptomen een teken zijn van een soort psychische aandoening of zelfs een andere lichamelijke ziekte.
U kunt bijvoorbeeld het gevoel hebben dat uw stemming vaak verandert. Vervolgens doe je een zelfdiagnose van de aandoening en denk je dat je een psychische stoornis hebt, zoals manische depressie. In feite kunnen stemmingswisselingen die constant voorkomen een teken zijn van een andere psychische stoornis. Bijvoorbeeld acute depressie of borderline persoonlijkheidsstoornis.
Als je stopt bij zelfdiagnose en niet meteen een psycholoog of psychiater raadpleegt, loop je mogelijk belangrijkere details mis. U besluit bijvoorbeeld vanuit uw zelfdiagnose bepaalde voorzorgsmaatregelen of behandelingen te nemen. U kunt het gevoel hebben dat deze twee dingen voldoende en gepast zijn. In feite is het mogelijk dat de oplossing die u zelf beslist, misleidend is.
Daarom zou het beter zijn als u naar een medische professional gaat voor verdere diagnose. U kunt de resultaten vermelden van de zelfdiagnose die u heeft gedaan om een psycholoog of psychiater te helpen sneller het probleem van de geestelijke gezondheid dat u ervaart te vinden.
2. Verkeerd onderhoud
Als je de verkeerde zelfdiagnose van geestelijke gezondheid stelt, kan dit leiden tot medicatiefouten die je maakt. Behandeling gaat niet altijd over het gebruik van medicijnen, maar het kan ook gaan over de behandelmethode die u toepast.
De behandeling die u doet, heeft mogelijk geen effect op uw gezondheidstoestand. Het kan echter zijn dat de behandeling u in gevaar brengt. Uit de resultaten van de zelfdiagnose gaat u er bijvoorbeeld vanuit dat u: vreetbui syndroom, dan besluit je te vasten, om de portie overeten te verminderen.
In feite weet u niet zeker of u deze aandoening ervaart of niet. Daarom moet u echt naar een medisch deskundige gaan omdat uw toestand grondig zal worden onderzocht, niet alleen op basis van een of twee symptomen die u voelt. Op die manier kan, als u inderdaad een psychische stoornis heeft, uw aandoening goed en adequaat worden opgelost.
Te nemen stappen na een zelfdiagnose van de geestelijke gezondheid
In plaats van te stoppen bij je zelfdiagnose, zijn er stappen die je kunt nemen om erachter te komen of je echt een psychische stoornis hebt, of dat het gewoon angst en zorgen zijn die je hebt.
- Raadpleeg een psycholoog of psychiater. Dit is natuurlijk de eerste keuze nadat je een zelfdiagnose hebt gedaan. Experts zullen meer te weten komen over uw geestelijke gezondheid.
- Communiceer met leeftijdsgenoten. Het maakt niet uit of je met een vriend "praat" over de symptomen waarvan je vermoedt dat het een psychische stoornis is. Misschien voelt je vriend het ook en blijken deze symptomen geen tekenen te zijn van een ernstige psychische stoornis.
- Lees meer over de symptomen die u vindt. Probeer bij het zelf diagnosticeren van uw geestelijke gezondheid meer informatie op te graven. Lees niet slechts één artikel, maar zoek naar gezondheidstijdschriften die uw diagnose kunnen ondersteunen.
