Als ouder die op de hoogte is geweest van de tekenen van seksueel misbruik bij uw kind, zult u het zeker moeilijk hebben om de situatie te accepteren. Laat u echter niet de controle verliezen en zorg ervoor dat uw kind zich nog schuldiger gaat voelen. Kalmeer jezelf eerst en ontdek wat er werkelijk is gebeurd door je kind te vragen naar de gebeurtenissen die hem zijn overkomen.
Voordat u echter vragen stelt, zijn er een paar dingen die u moet weten over de psychologie van uw kind.
Begrijp de angsten van uw kind na seksueel misbruik
Kinderen die enige vorm van seksueel geweld hebben meegemaakt, zullen verschillende angsten hebben die het voor hen moeilijk maken om hun ervaringen te delen, zoals:
- Angst dat de dader zichzelf of zijn familie iets aandoet
- Bang dat mensen het niet zullen geloven en hem de schuld gaan geven
- Bang dat hun ouders boos of teleurgesteld op hen zullen zijn
- Angst dat hij of zij door het incident bekend te maken de familie zal storen, vooral als de dader een naast familielid of familielid is
- Bang dat als ze haar vertelt dat ze zal worden meegenomen en gescheiden van de familie
Het vermogen van het kind om incidenten van misbruik of geweld te melden, naar leeftijd
Zuigelingen (0-18 maanden)
Op deze leeftijd zijn kinderen niet in staat om fysiek of seksueel geweld tegen zichzelf te uiten. Gevallen kunnen alleen worden bewezen als er ooggetuigen zijn, de daders zelf bekenden, of er tijdens het onderzoek seksueel overdraagbare aandoeningen, sperma of sperma zijn.
Peuter (18-36 maanden)
Deze leeftijdsgroep is de meest voorkomende groep voor misbruik. Omdat hun communicatie nog steeds beperkt is, kunnen ze het geweld en de intimidatie die hen is overkomen niet melden. Ze kunnen seksuele handelingen nadoen met hun eigen lichaam, met andere kinderen of met poppen. Peuters kunnen de tijd en plaats van gebeurtenissen niet goed rangschikken. Slechts een paar kinderen uit deze leeftijdsgroep kennen de do's en don'ts van hun lichaamsdelen.
Peuter (3-5 jaar)
Deze leeftijd is ook een veel voorkomende leeftijd voor gevallen van fysiek en seksueel geweld. Hun vermogen om te getuigen was zeer beperkt. Ze hebben de neiging om concrete gedachten te hebben met een egocentrische wereld, zodat ze tijdens interviews geen gedachten kunnen conceptualiseren en ook gemakkelijk afgeleid zullen worden en de neiging hebben om "weet niet" te zeggen.
Basisschoolleeftijd (6-9 jaar)
Op deze leeftijd zijn ze in staat om de feiten op een meer overtuigende manier voor hun ouders te verbergen en kunnen ze ook geheim houden over het seksuele geweld dat ze hebben meegemaakt. Dit komt omdat ze contact hebben gehad met leraren, vrienden en anderen, dus ze hebben meer informatie dat wat ze hebben meegemaakt iets slechts is.
Deze leeftijdsgroep heeft een compleet verhaal kunnen vertellen, zoals de plaats en tijd van het incident. Angst voor daders, verwarring, schaamte, angst om uitgescholden te worden en angst om naar de gevangenis te gaan, zijn echter factoren die ervoor zorgen dat ze liegen.
Puberteit (9-13 jaar)
Preteens voelen zich meestal meer op hun gemak bij interviewers van hetzelfde geslacht. Ze voelen zich niet alleen ongemakkelijk bij seksuele intimidatie, ze zijn ook vaak ongemakkelijk en zich bewust van wat hun lichaam heeft meegemaakt. De hormonen die zich in hen ontwikkelen, zullen hen zonder duidelijke reden gefrustreerd en snikkend maken. De ergste mogelijkheid is wanneer ze hun sociale acceptatie beginnen uit te dagen door opstandige dingen te doen, zoals stelen, drugs gebruiken en tot losse seks leiden.
Tieners (13 jaar en ouder)
Ze zullen moeite hebben om te accepteren dat ze hulp nodig hebben, of het nu gaat om counseling, juridische zaken, medische zorg, enz. Vrijheid wordt door hen zeer gewaardeerd, ze willen emotioneel niet afhankelijk zijn van hun ouders, dus interviews zullen moeilijker zijn. Het ergste wat ze zullen doen als gevolg van seksueel geweld is agressief gedrag, falen op school, promiscuïteit, drugs gebruiken, tot zelfmoord.
Hoe met kinderen praten om mogelijk seksueel misbruik te onderzoeken
Als u zich zorgen maakt over de zaak van uw kind, praat dan met hem of haar. Vergeet echter niet om intimiderende gesprekken te vermijden, zodat uw kind meer voor u openstaat. Vooral voor peuters en kleuters moeten de gestelde vragen specifieker zijn en vragen met “ja” of “nee” antwoorden vermijden.
Kies de tijd en plaats zorgvuldig
Kies een comfortabele kamer en spreek niet voor iemand die het comfort van het kind verstoort.
Houd je toon ontspannen
Als je het gesprek op een serieuze toon begint, kan dit het kind bang maken. Ze zullen de neiging hebben om te antwoorden met het antwoord dat ze denken dat je wilt, en niet met het echte antwoord. Probeer het gesprek daarom wat informeler te maken. Een minder serieuze toon zal u helpen om nauwkeurige informatie van het kind te krijgen.
Praat rechtstreeks met kinderen
Gebruik woordenschat die geschikt is voor uw kind, maar zoek naar woorden die meerdere betekenissen hebben, zoals "Heeft iemand u aangeraakt?". Het woord 'aanraken' kan andere betekenissen hebben, maar dit woord is bekend bij de oren van uw kind, dus het kind zal reageren met uitspraken of opmerkingen die u kunnen helpen de zaak te onderzoeken, zoals: "Niets eigenlijk, alleen mama heeft me aangeraakt onder de douche ," of: "Je bedoelt papa, zoals mijn neef me soms aanraakt?". Dit is geschikt voor kinderen die seksueel misbruik niet begrijpen, dus het gebruik van het woord 'gekwetst' zal uw kind er niet eens toe brengen u de informatie te geven die u verwacht.
Luister en volg de antwoorden van uw kind op
Wanneer uw kind zich op zijn gemak voelt om met u te praten, laat hem dan praten en pauzeer dan. Daarna kunt u de punten opvolgen die u ongerust maken.
Vermijd het veroordelen en beschuldigen van kinderen
Vermijd het gebruik van vragen en uitspraken die beginnen met het onderwerp 'ik', omdat dit het kind de schuld lijkt te geven. Als je bijvoorbeeld vader bent, zeg dan niet: "Ik maakte me zorgen toen ik je verhaal hoorde", maar zeg iets als: "Je hebt me iets verteld waar ik me zorgen over maakte..."
Stel kinderen gerust dat ze onschuldig zijn
Zorg ervoor dat uw kind weet dat hij niet zal worden gestraft of uitgescholden. Laat uw kind alleen weten dat u de vraag uit bezorgdheid stelt, niet omdat u zich bewust bent van de mogelijkheid van seksuele intimidatie.
Wees geduldig
Bedenk dat dit soort gesprekken voor kinderen heel eng kunnen zijn, omdat veel daders hun slachtoffers bedreigen met wat er zal gebeuren als het slachtoffer vertelt over seksueel geweld dat door hen is gepleegd. Daders kunnen het slachtoffer bedreigen door het slachtoffer naar een weeshuis te lokken, de veiligheid van het slachtoffer bedreigen of een naaste bedreigen met fysiek geweld.
Wat moet er worden gedaan nadat een kind heeft toegegeven seksueel te zijn misbruikt?
Wanneer uw kind zich heeft opengesteld over zijn seksueel misbruik, zijn er een paar belangrijke dingen die u moet doen:
1. Blijf kalm
Uw kind zal uw gedrag zien als een teken dat het goed komt. Seksueel misbruik kan de kijk op de wereld van een kind veranderen. Maar hoe gebroken je ook bent, je moet je kind geruststellen dat het goed komt, en zeggen dat hij geen "kapot ding" is.
2. Geloof wat het kind zegt
Je moet alles geloven wat je kind zegt. Het vertrouwen dat je geeft, zal hem laten weten dat je van hem houdt en hem altijd zal helpen.
3. Herstel een gevoel van veiligheid bij kinderen
Het herstellen van de beveiliging is erg belangrijk. Seksueel geweld tegen kinderen kan ervoor zorgen dat ze de controle verliezen, dus ouders moeten kinderen beschermen. U kunt uw kind ook helpen zich veilig te voelen door uw bereidheid te tonen om hun privacy te beschermen.
4. Laat je kind zichzelf niet de schuld geven
Laat het kind geloven dat hij niet degene is die het incident heeft veroorzaakt. Zeg dat het hem niet kwalijk genomen kan worden omdat hij niet wist dat het zou gebeuren. Veel ouders geven hun kinderen ook de schuld dat ze het incident hebben verborgen of niet eerder hebben verteld. Bedenk dat kinderen hun eigen psychologische lasten hebben, zoals de verschillende angsten die hierboven zijn beschreven.
5. Wees voorzichtig met het uiten van woede
Het is normaal om boos te worden als je hoort dat je kind seksueel is misbruikt. Uw boosheid kan er echter voor zorgen dat uw kind zichzelf de schuld geeft van het feit dat hij u boos heeft gemaakt. Zoek dus een plek weg van je kind om je woede te uiten.
6. Vraag om deskundige hulp
Veel mensen komen in de verleiding om dit probleem zelf aan te pakken. Het kan echter een nieuw probleem zijn dat uw kind later kan isoleren dat ondersteuning nodig heeft. Vraag een psycholoog voor seksueel misbruik van kinderen om hulp om de reis naar herstel te beginnen.
LEES OOK:
- Hoe kinderen te leren zichzelf te beschermen tegen seksueel geweld?
- Seksueel geweld bij kinderen mogelijk hartziekte als volwassenen
- Wist je dat de gevolgen van pesten gevaarlijker kunnen zijn dan geweld tegen kinderen?
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
