De wens om een ideale lichaamsvorm te hebben is niet alleen eigendom van de Eva. Voor de meeste mannen is de sportschool als een tweede thuis waar je een sixpack-maag kunt vormen en een brede borst kunt vormen om de ideale lichaamsvorm te krijgen. Er is niets mis met sporten. Maar als deze obsessie zo aan je ziel blijft vreten dat je denkt dat je nooit "mannelijk" genoeg zult zijn, is het misschien een goed idee om hierover een arts te raadplegen. De reden is dat overmatige obsessie met een gespierd lichaam een teken kan zijn van bigorexia. Wauw! Wat is dat?
De ideale lichaamsstandaard in de sportschool beïnvloedt hoe je je eigen lichaam beoordeelt
Geef het toe of niet, de reden om naar de sportschool te gaan voor de meeste mannen is meer gebaseerd op zorgen over lichaamsvet en schaamte en schuldgevoelens dan de wens om een gezond leven te leiden. Dit fenomeen ligt ten grondslag aan een gezamenlijk onderzoeksteam uit Engeland en Australië om een aantal sportschoolactivisten te observeren, en ontdekte dat mannen die hun lichaam als "dik" beschouwen (hoewel ze dat na onderzoek niet zijn), vaker en langer zullen sporten .
Je wordt constant omringd door mensen die gespierder zijn dan jij tijdens het sporten in de sportschool. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze overschaduwd worden door de opbeurende posters van beroemde bodybuilders met spieren die hier en daar uitsteken. Wanneer je omringd bent door een groep mensen die denken dat het ideale lichaamstype van een man een gespierd en gespierd lichaam is, zul je na verloop van tijd hetzelfde gaan verafgoden. Daarom is het niet verwonderlijk dat je later zelfs denkt dat je huidige lichaam eigenlijk "normaal" is, een lichaam is dat "dik en zwak" is, niet een lichaam dat als aantrekkelijk wordt beschouwd.
Dan wordt het vastbesloten in jezelf ingebakken dat: "Ik moet slank en gespierd zijn, net als zij", waardoor je nog meer gepassioneerd raakt over het trainen in de sportschool. Maar tegelijkertijd blijven de mensen die de maatstaf worden voor uw ideale lichaam, ook hun spieren nog groter bouwen, zodat uw normen nog hoger zijn om de veranderende stromingen bij te houden. Zonder het te beseffen, zorgt deze niet-aflatende poging om bij te praten ervoor dat je je nog meer onder druk en geïntimideerd voelt omdat je niet de standaard kunt worden die je wilt zijn.
De bovenstaande illustratie is niet onmogelijk in de echte wereld. Voortdurende blootstelling aan stereotypen over het ideale lichaam kan je bezig houden met alles wat er met je lichaam gebeurt, alleen maar om andere mensen te plezieren (“Vind je dat ik er geweldig uitzie met dit lichaam?”) in plaats van om het jezelf gemakkelijk te maken (“Wauw! Het lichaam voelt lichter aan na het sporten). Deze angst kan na verloop van tijd een negatieve invloed hebben op uw geestelijke gezondheid en kan eindigen in bigorexia.
Wat is bigorexia?
Bigorexia of ook wel spierdysmorfie genoemd, is eigenlijk nog steeds een familie met een lichamelijke dysmorfe stoornis, een soort psychische stoornis die gepaard gaat met een sterke obsessie met een negatief lichaamsbeeld.
Bigorexia is een angststoornis die wordt gekenmerkt door obsessieve gedachten (onophoudelijk denken en piekeren) over lichamelijke 'handicap' en het uiterlijk van het lichaam, of overdreven aandacht schenken aan bepaalde lichamelijke gebreken. Bijvoorbeeld het idee dat hij te dun en "slap" is en niet zo volumineus als andere mannen die je op tv of in de sportschool ziet.
Deze voortdurende angst zorgt ervoor dat je constant je lichaamsbouw met anderen vergelijkt (“Waarom kan ik nooit zo sterk zijn als hij?”), en je zorgen maakt dat je lichaam niet “normaal” of “perfect” is in de ogen van anderen (“Het lijkt mijn sportschool-inspanningen Als dat niet lukt, ben ik helemaal niet gespierd!”), en besteed veel tijd aan het kijken in de spiegel aan het ontleden van een lichaam waarvan je dacht dat het nooit goed genoeg was.
Deze angststoornis kan er uiteindelijk toe leiden dat je verschillende manieren om een gespierd lichaam te hebben rechtvaardigt, zoals extreme diëten (bijv. verhongering, symptomen van anorexia) of overmatige lichaamsbeweging.
Wie is vatbaar voor bigorexia?
Bigorexia wordt ervaren door mannen van verschillende leeftijden, van jonge volwassenen tot vrij volwassen tot middelbare leeftijd. Volgens Rob Wilson, hoofd van de Body Dysmorphic Disorder Foundation, zoals gerapporteerd door de BBC, vertoont 1 op de 10 mannen die regelmatig naar de sportschool gaan bigorexische symptomen.
Helaas zijn veel mannen die deze aandoening ervaren of degenen die het dichtst bij hen staan zich niet bewust van de symptomen. De reden is dat het stereotype van "mannelijke, lange en gespierde mannen", dat nog steeds stevig in het bezit is van het publiek, in combinatie met de invloed van sociale media, het beeld van "wanhopig naar de sportschool gaan" als een normaal iets maakt.
Iemand met ernstige bigorexia kan depressief worden en zelfs suïcidaal gedrag vertonen omdat ze het gevoel hebben niet de ideale lichaamsvorm te hebben vanwege hun "gehandicapte lichaam".
Wat veroorzaakt bigorexia?
De exacte oorzaak van bigorexia is niet bekend. Bepaalde biologische en omgevingsfactoren kunnen echter bijdragen aan het uitlokken van symptomen, waaronder genetische aanleg, neurobiologische factoren zoals een verminderde serotoninefunctie in de hersenen, persoonlijkheidskenmerken, invloeden van sociale media en familie-naar-vrienden, en cultuur en levenservaringen.
Traumatische ervaringen of emotionele conflicten tijdens de kindertijd en een laag zelfbeeld kunnen ook het risico op het ontwikkelen van bigorexia vergroten.
Wat zijn de symptomen van deze aandoening?
Tekenen of symptomen van bigorexia zijn onder meer een onweerstaanbaar verlangen om te sporten of dwangmatig naar de sportschool te gaan, geven vaak voorrang aan lichaamsbeweging boven het persoonlijke en sociale leven, gaan vaak heen en weer in de spiegel om naar de lichaamsvorm te kijken, zelfs om spiersupplementen te misbruiken of steroïde-injecties te gebruiken, die zelfs schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid.
Hoe om te gaan met bigorexia?
Body dysmorphic disorder wordt vaak niet gerealiseerd door de eigenaar van het lichaam, dus praten ze niet over de symptomen. Maar het is belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen zodra u de eerste symptomen opmerkt, zowel bij uzelf als bij uw naasten.
Uw arts kan u op basis van uw medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek een diagnose stellen of u doorverwijzen naar een specialist (psychiater, psycholoog) voor een betere beoordeling. Cognitieve gedragstherapie in combinatie met antidepressiva zoals clomipramine is behoorlijk effectief en wordt meestal gebruikt als een behandelplan voor bigorexia.
