Wist je dat de dikke darm het lichaam helpt om water en voedingsstoffen op te nemen uit de geconsumeerde inname? Dit orgaan is ook de plaats van de vorming van uitwerpselen. Als er een probleem is, is een van de door de arts aanbevolen onderzoeken een sigmoïdoscopie.
Wat is sigmoïdoscopie?
Sigmoïdoscopie ( sigmoïdoscopie ) is een diagnostische test om de sigmoïde colon te onderzoeken. De sigmoïde colon is het laatste deel van de darm dat het rectum en de anus verbindt.
Bij deze procedure zal de arts een sigmoidoscoop gebruiken, ook wel een buisje met een lampje genoemd. Dit hulpmiddel wordt vervolgens in de achterkant van de anus ingebracht en langzaam in het rectum en de sigmoïde colon geduwd.
Het is bedoeld om het voor artsen of verpleegkundigen gemakkelijker te maken om de bekleding van het rectum en de sigmoïde colon te zien en te detecteren of er spijsverteringsstoornissen zijn. Hoewel het niet pijnlijk is, kunt u zich tijdens de procedure een beetje ongemakkelijk voelen.
Gebruik van sigmoïdoscopie
Artsen raden u gewoonlijk aan een sigmoïdoscopie te ondergaan wanneer u een ernstig spijsverteringsprobleem vermoedt, zoals:
- darmkanker,
- dikke darm poliepen,
- inflammatoire darmziekte (IBD), namelijk colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn, en
- rectale zweer.
Vroeg onderzoek is ook nodig om de ziekte in een vroeg stadium op te sporen. Op die manier hebben artsen een grotere kans om te herstellen van de ziekte van de patiënt.
Wie heeft een sigmoïdoscopie nodig?
Uw zorgverlener kan een sigmoïdoscopie aanbevelen als u een reeks symptomen heeft, zoals:
- maagpijn,
- chronische diarree,
- bloederige ontlasting,
- plotseling en drastisch gewichtsverlies,
- verandering in stoelgang,
- jeuk rond de anus, en
- Laag ijzergehalte.
Sommige van de bovenstaande aandoeningen kunnen een teken zijn van een ziekte in de dikke darm. Dat is waarom, sigmoïdoscopie die nodig zijn om de oorzaak van uw symptomen vast te stellen.
Proceduretype:
Hieronder zijn twee soorten: sigmoïdoscopie vaak gebruikt door artsen op basis van de onderzoeksmethode.
Flexibele sigmoïdoscopie
Flexibele sigmoïdoscopie is het meest voorkomende type procedure. De reden, deze methode stelt artsen in staat om duidelijker in de dikke darm te zien, vooral aan de onderkant. In feite is dit type meestal comfortabeler dan het andere.
Stijve sigmoïdoscopie
Typ in het algemeen sigmoïdoscopie deze zijn meestal stijver dan flexibele, dus worden ze zelden gebruikt. Het doel is hetzelfde, namelijk in het rectum en het onderste deel van de dikke darm kijken, maar niet zo ver als het flexibele type.
Inspectieproces
Net als bij elk examen in het algemeen, moet je op een aantal zaken letten, van de voorbereiding tot na het examen.
Voorbereiding voor de test
In feite is de voorbereiding voor een sigmoïdoscopie vergelijkbaar met die van een colonoscopie. U zult waarschijnlijk een of meer klysma's nemen, ongeveer twee uur voordat de test begint.
Wanneer de inhoud van de dikke darm moet worden geleegd, zal de voorbereiding meer op een colonoscopie lijken. Hieronder vind je dingen om rekening mee te houden bij de voorbereiding.
- De dag voor het onderzoek niet gegeten.
- Alleen water, bouillonsoep, frisdrank, thee en koffie zijn toegestaan zonder melk of room.
- Vermijd drankjes met een rode of paarse kleur.
- Vasten, oftewel niet eten en drinken ongeveer acht uur voor de test.
- Gebruik een laxerend poeder gemengd met een vloeistof om de darmen te legen.
- Informeer de arts over medische geschiedenis en drugsgebruik.
- Gebruik in sommige gevallen klysma's.
Volg altijd de instructies van de arts met betrekking tot de voorbereiding voor het onderzoek om maximale resultaten te krijgen.
Sigmoïdoscopieprocedure
Over het algemeen duurt de sigmoïdoscopieprocedure slechts enkele minuten. De meeste mensen hebben ook geen verdoving of andere verdoving nodig.
U wordt later gevraagd om een ziekenhuisjas te dragen, zodat het onderste deel van het lichaam wordt blootgesteld. Vervolgens ga je op je linkerzij liggen met je knieën naar je borst getrokken.
Aanvankelijk steekt de arts of verpleegkundige hun met een handschoen bedekte en gesmeerde vinger in het rectum. Dit is bedoeld om te controleren op verstopping en om het achterste kanaal (anus) te verbreden.
Vervolgens brengt de arts de sigmoidoscoop voorzichtig in het rectum en de dikke darm. Het apparaat pompt ook lucht om het voor de arts gemakkelijker te maken om de binnenkant van de darm te zien.
Wanneer de lucht wordt gepompt, kunt u zich opgeblazen en ongemakkelijk voelen, waardoor uw lichaam een stoelgang krijgt. De sigmoidoscoop wordt langzaam verwijderd en het slijmvlies van de darm wordt zorgvuldig onderzocht.
Ten slotte neemt de arts een klein monster (biopsie) van de darmwand om naar een laboratorium te sturen en onder een microscoop te bekijken. Dit monster kan ook worden getest om darmproblemen te diagnosticeren.
Effecten na de procedure
Het goede nieuws is dat sigmoïdoscopie kan worden uitgevoerd zonder noemenswaardige bijwerkingen. Sommige mensen kunnen echter na de test last krijgen van maagkrampen of een opgeblazen gevoel.
Daarnaast zijn er verschillende effecten die kunnen optreden na de procedure, zoals:
- lekkage van vloeistof vergezeld van passerend gas,
- buikpijn, en
- lichte bloeding uit de anus wanneer poliepen of weefsel worden verwijderd.
5 veelvoorkomende symptomen van spijsverteringsstoornissen en mogelijke oorzaken
Sigmoïdoscopie risico's
Ook al is het veilig, sigmoïdoscopie heeft een aantal risico's op complicaties die kunnen optreden, waaronder:
- bloeden,
- dubbele punt perforatie,
- ernstige pijn in de maag, of
- overlijden is zeldzaam.
Sigmoïdoscopie resultaten
Als de resultaten van het laboratorium bekend zijn, zal de arts ze bekijken en aan u uitleggen.
Negatief resultaat
Sigmoïdoscopieresultaten worden als negatief beschouwd als de arts geen afwijkingen in de dikke darm vindt. Als u een ander risico op darmkanker heeft dan uw leeftijd, kan uw arts u aanraden vijf jaar te wachten voordat u zich opnieuw laat testen.
Positief resultaat
Resultaten sigmoïdoscopie wordt als positief beschouwd als de arts poliepen of weefselafwijkingen in de dikke darm constateert. Mogelijk hebt u aanvullende tests nodig, zoals een colonoscopie. Dit hangt echter af van wat de arts vindt.
Als u nog vragen heeft, raadpleeg dan uw arts om erachter te komen welke oplossing voor u geschikt is.
