Tegenwoordig komen ouders massaal om hun kinderen vanaf zeer jonge leeftijd naar school te sturen, sommigen zelfs vanaf de leeftijd van 1 jaar. Ik weet niet wat de achterliggende reden is voor ouders om hun vroege kinderjaren op school te zetten. Is het voor het ego, de trots of zelfs de behoeften van het kind.
In principe zijn scholen in Indonesië verdeeld in 4 niveaus, namelijk het spelniveau, verplicht basis, midden en hoog. Ouders of kinderen kunnen echter vrij kiezen of ze vanaf het spelniveau willen beginnen of direct naar het verplichte basisniveau willen gaan. Wanneer is de juiste leeftijd voor kinderen om naar school te gaan?
De leeftijd van het kind dat naar school gaat, kan worden bepaald aan de hand van de bereidheid en bereidheid van het kind
De tijd en leeftijd om kinderen naar school te sturen kan worden gebaseerd op het moment waarop uw kind zich bewust is van zijn wens om naar school te gaan. Uw kind kan u vertellen en zijn of haar interesse in u tonen wanneer hij naar school wil. Gewoonlijk zullen kinderen van 3-4 jaar hun eigen wens om naar school te gaan uiten omdat ze hun familie of vrienden naar school zien gaan.
Welnu, in deze tijd moeten ouders gevoelig zijn om ondersteuning te bieden en niet vergeten om kinderen aan te melden om verantwoordelijkheid te nemen voor wat er op school zal gebeuren. Maar als uw kind geen zin heeft om naar school te gaan, forceer het dan niet en stuur het kind direct naar school. Door uw kind niet te dwingen naar school te gaan, betekent dit niet dat u passief bent en het wachten opgeeft wanneer uw kind naar school wil.
Als ouders alleen passief zijn, zal dit ook het kind schaden, weet je. Kinderen zullen een late leeftijd ervaren op het niveau van het onderwijs en kunnen bepaalde effecten hebben. Hier moet je als ouder op verschillende manieren actief zijn om bij je kind het schoolgevoel te creëren. Bijvoorbeeld door met uw kind een wandeling te maken naar het schoolterrein bij u in de buurt of u kunt uw kind meenemen om familieleden op te halen die naar school gaan. Op die manier hoopt men dat het een gevoel van verlangen bij uw kind zal opwekken om naar school te gaan.
Hoe weet u dan de bereidheid van kinderen om naar school te gaan?
U moet niet alleen proberen het gevoel te creëren dat u naar school wilt, maar ook rekening houden met de bereidheidsfactor van het kind om de juiste leeftijd te bepalen om naar school te gaan. Overweeg zijn fysieke, emotionele bereidheid, onafhankelijkheid en spreekvaardigheid. Hoe meer spel- en sociale ervaringen kinderen hebben voordat ze naar school gaan, hoe groter de kans dat ze goed met school kunnen omgaan.
1. Emotionele bereidheid
In deze paraatheidsfactor moeten kinderen ook een niveau van kalmte hebben en het vermogen hebben om met bepaalde dingen om te gaan, zoals duidelijk kunnen spreken tegen volwassenen, kunnen zeggen wanneer ze hulp nodig hebben, weten wat ze moeten doen als ze willen poepen en het belang van delen tijdens het spelen begrijpen.
Let er ook op of uw kind zich angstig voelt tijdens uw verblijf. Als dat zo is, kun je het het beste uitstellen. Als hij zich gestrest voelt tijdens uw verblijf, zal school uw kind alleen maar stress bezorgen. U kunt deze angst minimaliseren door uit te leggen dat uw kind tijdens school van u gescheiden moet worden. Leg ook uit dat deze scheiding slechts tijdelijk is. Als de schooltijd voorbij is, ziet uw kind u weer.
2. Fysieke gereedheid
Aandacht is niet alleen een kwestie van emotionele en kindattitudes, de fysieke en motorische vaardigheden van kinderen zijn een van de belangrijkste redenen waarom kinderen naar school gaan. Controleer hoe goed de motorische ontwikkeling van het kind is, kan het een potlood vasthouden, eenvoudige tekeningen tekenen of zelfs zichzelf aankleden.
De reden is dat het onvermogen om deze dingen te doen ertoe kan leiden dat het kind zijn vertrouwen verliest en door andere kinderen wordt verbannen, wat een onaangename start is en de betekenis van school voor uw kind kan schaden.
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
