Indonesië kent veel kruidenplanten die gunstig zijn voor de gezondheid en zijn empirisch bewezen in een aantal wetenschappelijke onderzoeken. De rijkdom van deze kruidenplant kan ook helpen bij het beheersen en verlagen van het urinezuurgehalte in het bloed.
jicht herkennen
Jichtartritis (jicht) is de meest voorkomende inflammatoire gewrichtsaandoening in Indonesië. De Indonesische Vereniging voor Reumatologie schreef in het boek Guidelines for Diagnosis and Management of Jout dat jicht voorkomt bij 1-2% van de volwassenen en de meeste gevallen van inflammatoire artritis komen voor bij mannen.
De prevalentie van jicht wordt geschat op 13,6 per 1.000 mannen en 6,4 per 1.000 vrouwen. De prevalentie van jicht neemt toe met de leeftijd, met een gemiddelde van 7% bij mannen ouder dan 75 jaar en 3% bij vrouwen ouder dan 85 jaar.
Deze ziekte wordt gekenmerkt door een langdurige ophoping van mononatriumuraat (MSU)-kristallen in de gewrichten en het bindweefsel. Gewoonlijk gaat jichtartritis gepaard met de aanwezigheid van onderliggende aandoeningen, zoals hypertensie, diabetes mellitus, metabool syndroom en obesitas.
Jichtartritis wordt meestal voorafgegaan door een fase van hyperurikemie, een aandoening waarbij het urinezuurniveau hoger is dan 6,8 mg/DI, wat betekent dat het de normale limiet heeft overschreden. De hyperurikemiefase is de fase waarin de patiënt gedurende lange tijd geen klinische symptomen vertoont.
Diverse gezondheidsorganisaties zoals De Europese Liga tegen Reuma (EULAR), American College of Rheumatology (ACR), en Nationale Nierstichting (NKF) raadt het gebruik van conventionele chemische geneesmiddelen af om regelmatig urinezuur te verlagen, rekening houdend met de veiligheid en effectiviteit van deze geneesmiddelen.
Bovendien mogen bepaalde klassen urinezuurverlagende geneesmiddelen niet worden gegeven bij acute jichtartritis. Omdat sommige medicijnen de urinezuurspiegels in korte tijd relatief veel kunnen verlagen, maar ertoe leiden dat acute symptomen ernstiger en ernstiger worden.
Daarom wordt het beheer van deze aandoening meestal gedaan door de levensstijl aan te passen om het optreden van ernstigere fasen, namelijk de interkritische fase en chronische jichtartritis, te voorkomen.
Consumptie van inheemse Indonesische kruideningrediënten kan een alternatieve levensstijlaanpassing zijn en het urinezuurgehalte op een veiligere manier verlagen. Bovendien kunnen kruiden ook helpen bij het overwinnen van obesitas, wat bekend staat als een comorbide jichtziekte.
Kruidenplanten om jicht te behandelen
Verhoogde urinezuurspiegels kunnen worden veroorzaakt door 3 dingen, namelijk de consumptie van voedingsmiddelen die rijk zijn aan purines, overmatige productie van urinezuur en remming van de urinezuursecretie in de nieren.
Urinezuur in het lichaam is afkomstig van de oxidatie van purinestoffen door het xanthine-oxidase-enzym. Dus als je voedsel eet dat rijk is aan purines, zal het xanthine-enzym werken om het om te zetten in urinezuur.
Sommige Indonesische kruidenplanten hebben het vermogen om de activiteit van het xanthine-oxidase-enzym te onderdrukken, zodat de productie van urinezuur beter onder controle kan worden gehouden.
Secang-houtkruiden, wortelstokken en sambiloto om de productie van urinezuur onder controle te houden
Een van de kruidenplanten die deze eigenschap hebben, is sappanhout. De mensen van Midden-Java zijn geen onbekende in wedang secang. Wedang Secang wordt meestal geconsumeerd om het lichaam te verwarmen en traditioneel om milde verkoudheids- en hoestsymptomen te behandelen.
In een in vitro test werd gevonden dat het ethanolische extract van sappanwood de werking van het xanthine-oxidase-enzym met 98% kon remmen, met een positieve vergelijking van allopurinol als een standaard chemisch medicijn.
Secang-houtextract bevat de werkzame stof braziline, een soort stof met een hoog potentieel als antioxidant. Door sappanhout te koken op een temperatuur van 70⁰C, kunnen we de hoogste niveaus van Brazilië krijgen.
Het aanbevolen dagelijkse gebruik is 5 gram sappan houtkrullen, gekookt met 500 ml water gedurende 20 minuten. Het afkooksel moet 2 keer per dag worden gedronken.
Naast sappanhout zijn er verschillende andere soorten inheemse Indonesische kruiden die het werk van het xanthine-oxidase-enzym bij de productie van urinezuur kunnen remmen, namelijk verschillende wortelstokken zoals kencur, gember, laos, kurkuma en bittere bladeren.
Van Sambiloto is bekend dat het een actieve stof genaamd andrographolide bevat, deze verbinding heeft grote voordelen als antioxidant.
Het gehalte aan antioxidanten in deze kruidenplant, zowel in sappanhout, rimpan als sambiloto, kan helpen bij het bestrijden van vrije radicalen die de vorming van urinezuur vergemakkelijken.
Kattenbakkebaarden om urinezuurniveaus kwijt te raken
Een ander mechanisme bij het verlagen van het urinezuurgehalte in het lichaam is het verhogen van de afscheiding van urinezuur in de nieren. Kruiden die dit potentieel hebben, zitten in de snorharenplant van de kat.
Empirisch gezien worden de snorharen van katten veel gebruikt door plattelandsgemeenschappen om urinestenen en urineweginfecties te behandelen. In sommige onderzoeken kunnen kattenbakkebaarden het urinevolume verhogen, de frequentie van urineren verhogen en de oplosbaarheid van gekristalliseerde zouten, waaronder urinezuur MSU-kristallen, verhogen.
Daarom heeft de consumptie van kattenbakkebaarden het potentieel om urinezuurniveaus in het lichaam op te lossen of te verwijderen via de urine.
Recept voor het maken van bittere kruiden
Hier leest u hoe u bittere kruiden kunt verwerken om urinezuur onder controle te houden.
Bitter drankje
- 30 gram bitterblad fijn gepureerd
- 300 ml kokend water
- 1 el honing
Hoe te maken: kook bittere bladeren tot het water voor een derde over is, voeg honing toe als je het drinkt. Consumeer eenmaal per dag.
Bittere kalebaskruid
- 30 gram bittere bladeren (1 handvol)
- Genoeg water
- Olijfolie
Hoe te maken: meng bitterblad, knijp tot het een pasta vormt. Meng met olijfolie. 2 keer per dag, 's morgens en' s avonds aanbrengen op de voeten of gezwollen gewrichten.
