Natuurlijk voelt het absurd blij te weten dat je zwanger bent van een tweeling. Maar het blijkt dat te vroeg op de hamer slaan om een tweelingzwangerschap te legaliseren schadelijk kan zijn. Ongeveer 20-30 procent van de moeders die zwanger zijn van een tweeling wereldwijd ervaart het verdwijnende tweelingsyndroom, een zwangerschapscomplicatie waardoor een van de tweelingen spoorloos in de baarmoeder verdwijnt.
Wat is het verdwijnende tweelingsyndroom?
Het verdwijnende tweelingsyndroom is een van de complicaties van een tweelingzwangerschap, die voor het eerst werd ontdekt in 1945. En aangezien de trend van vroege echografie-onderzoeken een routineonderzoek in de vroege zwangerschap wordt, wordt gerapporteerd dat de incidentie van het fenomeen 'vermiste tweelingen' dat in medische dossiers wordt geregistreerd veelvoud hebben vergroot.
Het verlies van een tweeling tijdens de zwangerschap vindt meestal plaats in het eerste trimester, vaak voordat de moeder zelfs maar weet dat ze een tweeling draagt. Voordat je zes weken zwanger bent, zal je echografie niet veel activiteit in de baarmoeder laten zien. Scans vóór de leeftijd van zes weken worden als te vroeg beschouwd om embryo's te detecteren. Het is te vroeg om de dooierzak te zien, die de eerste voedingsstoffen van het embryo levert, of de hartslag van de baby.
Het nieuwe embryo is te zien nadat de zwangerschapsduur zes weken is verstreken, en zelfs dan is het nog maar 3 millimeter. Aan de andere kant is een vroege echografie de enige manier om een tweelingzwangerschap vroeg in de zwangerschap te bevestigen.
Het verdwijnende tweelingsyndroom treedt op wanneer een eerste echografie een tweelingzwangerschap onthult, maar uiteindelijk wordt er slechts één baby gezien op volgende echografieën. Kort gezegd is het verdwijnende tweelingsyndroom de miskraam van een van de tweelingen in de baarmoeder. Het dode foetale weefsel wordt dan geabsorbeerd door zijn tweelingbroer, de placenta, of opnieuw geabsorbeerd door het lichaam van de moeder. Dit wekt de indruk dat de baby verloren is in de baarmoeder.
Wat zorgt ervoor dat een tweeling uit de baarmoeder verdwijnt?
In de meeste gevallen is de oorzaak van het verdwijnende tweelingsyndroom onbekend. Mogelijk hebben afwijkingen bij de foetus die vroeg in de ontwikkelingsperiode aanwezig zijn, een zekere bijdrage aan het verdwijnen van een van de tweelingen, en niet alleen aan een plotselinge gebeurtenis.
Analyse van de placenta en/of foetaal weefsel onthult vaak chromosomale afwijkingen bij de ontbrekende tweeling, terwijl de overlevende tweeling meestal gezond is. Onjuiste navelstrengimplantatie kan ook de oorzaak zijn.
Wat zijn de tekenen en symptomen van het verdwijnende tweelingsyndroom?
Vaak vertoont het fenomeen van ontbrekende tweelingen geen significante symptomen tot het volgende echografisch onderzoek. Sommige vrouwen kunnen echter miskraamachtige symptomen vertonen (milde buikkrampen, vaginale bloedingen, bekkenpijn), hoewel de echografieresultaten een gezonde baby in de baarmoeder laten zien.
Wie loopt het risico op complicaties bij het concipiëren van deze tweeling?
Onderzoekers melden dat er meer gevallen zijn van verdwijnend tweelingsyndroom bij zwangere vrouwen ouder dan 30. Dit kan echter zijn omdat oudere moeders over het algemeen vaker meerlingzwangerschappen hebben, vooral bij het gebruik van vruchtbaarheidsmiddelen.
Hoe wordt het verdwijnende tweelingsyndroom gedetecteerd door artsen?
Voorafgaand aan het gebruik van echografie werd de diagnose tweelingdood gesteld door de placenta na de bevalling te onderzoeken. Met de beschikbaarheid van vroege echo's kan de aanwezigheid van een tweeling of meer dan één foetus tijdens het eerste trimester worden gedetecteerd. Een vervolg-echo kan een "ontbrekende" tweeling onthullen.
U kunt bijvoorbeeld een echo krijgen als u 6 of 7 weken zwanger bent. Doktoren vinden twee foetussen en vertellen je dan dat je een tweeling draagt. Wanneer u terugkeert voor uw volgende prenatale bezoek, is er slechts één hartslag te horen met Doppler. Nadat een follow-up-echografie was uitgevoerd, was slechts één foetus zichtbaar op de scanresultaten.
Zijn er gezondheidsrisico's voor de moeder en de overlevende tweeling door deze complicatie?
Als in het eerste trimester het verdwijnende tweelingsyndroom wordt ontdekt, kan de zwangerschap gewoon worden voortgezet zonder klinische symptomen die schadelijk zijn voor zowel de moeder als de overlevende baby. Er is geen speciale medische zorg vereist voor de moeder of de baby die het overleeft om het ontbrekende baby-syndroom in de vroege zwangerschap te behandelen.
Als de dood van een van de foetussen wordt gevonden in het tweede of derde trimester, kan de zwangerschap als een hoog risico worden beschouwd. Er zijn verhoogde risico's voor de overlevende foetus, waaronder hogere percentages hersenverlamming.
Wanneer een van de tweelingen sterft na de embryonale periode (van de conceptie tot de 10e week van de zwangerschap), kunnen het vruchtwater en het placentaweefsel van de tweeling worden geresorbeerd, hetzij door de placenta, het lichaam van de moeder of de levende tweeling. Dit had tot gevolg dat het lichaam van de overleden tweeling onder grote druk van de levende tweeling werd afgeplat.
Bij de bevalling kan een overleden foetus worden geïdentificeerd als een compressorfoetus (vrij plat maar nog steeds zichtbaar voor het blote oog) of als een papyraceous foetus (een platte, flinterdunne lichaamsconditie als gevolg van vochtverlies en de meeste zachte zakdoek).
Wat de reden ook is, vrouwen die zwanger zijn van een tweeling moeten onmiddellijk medische hulp inroepen als ze bloedingen, krampen en bekkenpijn ervaren. Echografie kan worden gebruikt om te bepalen of de verloren foetus echt weg is voordat wordt besloten of de miskraam kan worden genezen.
