Idealiter beginnen melktanden één voor één uit te vallen vanaf de leeftijd van zes tot zeven jaar. Vanaf de leeftijd van 15-17 jaar zijn meestal alle melktanden vervangen door volwassen tanden. Soms zullen artsen u echter adviseren om melktanden te trekken als de beste manier om te gaan wanneer het voelt dat er iets mis is bij het veranderen van melktanden in permanente tanden. Ik vraag me af waarom? Bekijk hieronder de uitleg!
Melktanden trekken, wanneer moet dat?
Het proces van het trekken van melktanden moet onvermijdelijk worden uitgevoerd als er stoornissen of problemen in de mondholte zijn. Onder hen zijn:
1. Onvoldoende kaakcapaciteit voor de groei van nieuwe tanden
De kleine kaakomvang gaat over het algemeen gepaard met de kleine omvang van de melktanden. In feite kan de grootte van de volwassen tanden die later groeien veel groter zijn dan de vorige melktanden. Deze onvoldoende ruimte zal ervoor zorgen dat de volwassen tanden die net naar buiten zijn gekomen zo op elkaar zijn gestapeld en er slordig uitzien.
In feite is het niet ongebruikelijk dat volwassen tanden moeilijk naar buiten komen omdat ze niet genoeg ruimte hebben of worden geblokkeerd door andere tanden. De enige optie om de structuur van deze tand te verbeteren is met beugels of gewoonlijk beugels genoemd.
Naast de functie om tanden die niet netjes zijn af te vlakken, zal het gebruik van een beugel ook helpen om de minimale kaak groter te maken.
2. Melktanden komen er niet uit
Vóór de leeftijd van 17 jaar moeten alle melktanden verloren zijn gegaan en vervangen zijn door permanente tanden. Helaas krijgen niet alle kinderen de tandverliesfase op tijd door. In sommige gevallen lijken de melktanden zelfs zo sterk dat ze helemaal geen teken van uitvallen vertonen.
Daarom is extractie van melktanden meestal een optie om ze te vervangen door volwassen tanden die tijd hebben om eruit te komen. Want als het niet wordt verwijderd, is de kans groot dat de melktanden nog in de mond blijven zitten zonder te weten wanneer ze eruit zullen vallen en worden vervangen door blijvende tanden.
3. Infectie
Wanneer een melktand ernstig is beschadigd door een infectie, breidt deze zich meestal uit tot de pulpa. In de tandheelkundige anatomie is de pulpa de diepste laag na glazuur en dentine. De pulp kan ook worden aangeduid als het centrum of de kern van de tand, die is samengesteld uit bloedvaten, zenuwen en andere zachte weefsels.
Infecties die de pulpa hebben bereikt, moeten niet worden onderschat, omdat het betekent dat bacteriën gemakkelijker in de pulp kunnen komen en blijven. Als antibiotica de tandinfectie niet kunnen genezen, kan extractie van melktanden de beste optie zijn.
