“>Lees hier alle artikelen over het coronavirus (COVID-19).
Wanneer zich een ziekte-uitbraak voordoet, moeten gezondheidswerkers niet alleen aandacht besteden aan de behandeling van geïnfecteerde patiënten. De behandeling van lijken moet ook de juiste prioriteit krijgen om te voorkomen dat infectieziekten zoals COVID-19 meer wijdverspreid zijn. Hetzelfde principe is van toepassing op de aanpak van de COVID-19-uitbraak die zich momenteel verspreidt.
Het wereldwijde dodental als gevolg van de COVID-19-pandemie vanaf maandag (6/4) heeft 69.458 mensen bereikt. In Indonesië heeft het totale aantal gevallen 2.273 mensen bereikt, van wie 198 naar verluidt zijn overleden.
Dus, wat zijn de procedures voor het behandelen van lijken om de verspreiding van deze infectieziekte te voorkomen?
Categorisering van lichamen van slachtoffers van uitbraken van infectieziekten zoals COVID-19
Tijdens de COVID-19-pandemie moet de omgang met lijken zorgvuldiger gebeuren. De reden is dat ziekte zich kan verspreiden van lijken naar gezonde mensen door de behandeling en begrafenisstoeten.
Voordat het lijk wordt behandeld, moet het eerst worden ingedeeld op basis van de doodsoorzaak. Hiermee wordt bepaald welke actie moet worden ondernomen en in hoeverre de familie contact mag hebben met het lichaam voordat het wordt begraven of gecremeerd.
Op basis van overdracht en risico op ziekte worden vaak de volgende categorieën gebruikt:
1. Blauwe categorie
Lichaamsverzorging werd uitgevoerd met standaardprocedures omdat de doodsoorzaak geen infectieziekte was. Het lichaam hoeft niet in een speciale tas te worden gedragen. Families mogen het lijk ook persoonlijk zien op de begrafenis.
2. Gele categorie
De behandeling van lijken wordt zorgvuldiger uitgevoerd omdat er een risico bestaat op blootstelling aan infectieziekten. Het lichaam moet in een lijkzak worden gedragen, maar de familie mag het lichaam op de begrafenis zien.
Deze categorie wordt meestal gegeven als het overlijden werd veroorzaakt door HIV, hepatitis C, SARS of andere ziekten zoals aanbevolen door gezondheidswerkers.
3. Rode categorie
De verzorging van het lijk moet strikt worden uitgevoerd. Het lichaam moet in een lijkzak worden gedragen en de familie mag het lichaam niet persoonlijk zien. Het uitvaartproces wordt uitgevoerd door bevoegd gezondheidspersoneel.
De rode categorie wordt meestal gegeven als het overlijden wordt veroorzaakt door miltvuur, hondsdolheid, ebola of andere ziekten volgens het advies van gezondheidswerkers. COVID-19 valt in deze categorie.
Het proces van de behandeling van het lijk van COVID-19
De behandeling van COVID-19-lijken moet worden uitgevoerd door gezondheidswerkers in speciale procedures. Deze procedure heeft tot doel de overdracht van COVID-19 via aërosolen van lijken naar mortuariumpersoneel, maar ook naar het milieu en begrafenisbezoekers te voorkomen.
De procedure is als volgt.
1. Voorbereiding
Alvorens het lijk te hanteren, moeten alle officieren hun veiligheid waarborgen door het dragen van volledige persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). De benodigde PBM zijn:
- Waterdichte wegwerpjurk met lange mouwen
- Niet-steriele handschoenen die de handen bedekken
- Chirurgisch masker
- Rubberen schort
- Gezichtsscherm of bril/bril
- Waterdichte gesloten schoenen
De officier moet de familie uitleggen over speciale zorg voor lijken die zijn overleden aan infectieziekten. Gezinnen mogen ook geen lichamen zien zonder PBM te dragen.
Naast de volledigheid van PBM zijn er ook een aantal zaken waar agenten op moeten letten om hun veiligheid te behouden, namelijk:
- Eet, drink, rook of raak uw gezicht niet aan terwijl u zich in het mortuarium, bij lijkschouwingen en in gebieden waar u lijken kunt zien, niet kunt eten, drinken, roken of uw gezicht aanraken.
- Vermijd direct contact met bloed of lichaamsvloeistoffen.
- Was altijd je handen was je handen met zeep of ontsmettingsmiddel op alcoholbasis.
- Als je een wond hebt, bedek deze dan met een waterdichte pleister of verband.
- Beperk het risico op letsel door scherpe voorwerpen zoveel mogelijk.
2. Omgaan met lijken
Het lichaam mag niet worden geïnjecteerd met conserveermiddelen of gebalsemd. Het lichaam is gewikkeld in een lijkwade en vervolgens opnieuw omwikkeld met waterbestendig plastic. De uiteinden van de mantel en waterdicht plastic moeten stevig worden vastgemaakt.
Daarna wordt het lichaam in een lijkzak gedaan die niet gemakkelijk kan worden gepenetreerd. Officieren moeten ervoor zorgen dat er geen lichaamsvloeistoffen lekken die de lijkzak kunnen besmetten. De lijkzak wordt dan verzegeld en kan niet meer worden geopend.
3. Anticiperen bij blootstelling aan bloed of lichaamsvloeistoffen van het lijk
Medisch werkers die lijken met infectieziekten behandelen, lopen het risico aan dezelfde ziekte te worden blootgesteld. Als de officier wordt blootgesteld aan bloed of lichaamsvloeistoffen van een lijk, moeten de volgende dingen worden overwogen:
- Als de agent een diepe steekwond heeft, maak de wond dan onmiddellijk schoon met stromend water.
- Als de steekwond klein is, laat het bloed dan vanzelf naar buiten komen.
- Gewonde medici moeten onmiddellijk medische hulp inroepen.
- Alle incidenten die zich voordoen tijdens het omgaan met instanties moeten worden gemeld aan toezichthouders.
4. Desinfectie en opslag van lijken
Bij het verzorgen van lijken bij een uitbraak van een besmettelijke ziekte wordt doorgaans ook gedesinfecteerd. Desinfectie wordt meestal gedaan door ontsmettingsmiddel op de lijkzak te spuiten en medisch personeel dat het lijk zal behandelen.
Het lichaam is door agenten met een speciale brancard naar het mortuarium gebracht. Indien autopsie nodig is, mag deze ingreep alleen worden uitgevoerd door gespecialiseerd personeel met toestemming van de familie en de ziekenhuisdirecteur.
Hoe COVID-19 in het menselijk lichaam te diagnosticeren?
5. Opslag van lichamen in het mortuarium
Niet alleen de behandeling, ook de opslag van lijken met infectieziekten moet zorgvuldig gebeuren. De officier moet ervoor zorgen dat de lijkzak in een verzegelde staat blijft voordat deze in de voorbereide houten kist kan worden gedaan.
De houten kist wordt goed gesloten en vervolgens weer gesloten met een laagje plastic. Het met plastic omhulde krat wordt vervolgens gedesinfecteerd voordat het in de ambulance wordt geladen.
6. Begrafenissen en begrafenissen
Nadat de reeks behandelingsprocessen is voltooid, worden de lichamen in een speciale ruimte geplaatst om te worden begraven. Het lichaam mag niet meer dan vier uur op de plaats van begrafenis liggen en moet onmiddellijk worden begraven.
Het lichaam wordt door een speciale lijkwagen van de Stadsparken en Bosdienst naar de begrafenis- of crematieplaats gebracht. Begrafenis of crematie moet gebeuren zonder de kist te openen.
Als het lichaam wordt begraven, kan het worden begraven op een begraafplaats op 500 meter van de dichtstbijzijnde nederzetting en op 50 meter van grondwaterbronnen. Het lichaam moet minimaal 1,5 meter diep worden begraven en vervolgens bedekt met een meter aarde.
Als de familie wil dat het lichaam wordt gecremeerd, moet de crematieplaats minimaal 500 meter verwijderd zijn van de dichtstbijzijnde nederzetting. Crematie mag niet op meerdere lichamen tegelijk worden uitgevoerd om rookvervuiling te verminderen.
Behandeling van lijken kan het risico op verspreiding van infectieziekten vergroten als het niet volgens procedures wordt uitgevoerd. Zolang de agenten en de familie samenwerken om de vastgestelde procedures na te leven, kan de behandeling van het lijk daadwerkelijk helpen om verdere overdracht van de ziekte te voorkomen.
Bestrijd samen COVID-19!
Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!
