Kritiek op het kind is nodig om het gedrag van het kind te beheersen. Maar onthoud, niet op een onbeleefde en overdreven manier. Onderzoek toont aan dat de emotionele ontwikkeling en mentale gezondheid van kinderen kan worden verstoord als ouders hun kinderen vaak en vooral overmatig bekritiseren.
Wat gebeurt er als ouders hun kinderen hard bekritiseren?
Een studie uitgevoerd door Binghamton University in New York, keek naar 87 kinderen en hun ouders om erachter te komen hoe kinderen reageren als ze worden bekritiseerd door hun ouders. Ouders werd gevraagd om hun kinderen vijf minuten lang te bekritiseren. Vervolgens werd aan de kinderen gevraagd welke emotie ze herkenden aan de uitdrukkingen van hun ouders.
De resultaten laten zien dat kinderen die te vaak harde kritiek krijgen, niet zo gevoelig zijn in het beoordelen van de gezichtsuitdrukkingen van hun ouders. Dit fenomeen wordt aandachtsbias genoemd, wat de neiging is om aandacht te schenken aan sommige dingen en andere te negeren.
Geciteerd van de Healthline-pagina, Monica Jackman, een therapeut in Port St. Lucie, Florida legt uit dat hoe meer reacties de amygdala krijgt — het deel van de hersenen dat emoties verwerkt — gezichtsuitdrukkingen, waardoor je ze nog meer wilt negeren.
"Ouders kunnen gefrustreerd raken en blijven bekritiseren omdat hun kinderen een aandachtsbias vertonen", voegde Jackman eraan toe. Simpel gezegd, niemand vindt het leuk om bekritiseerd en beschuldigd te worden. Zeker met een pittige toon en een fel oudergezicht. Zo ook met kinderen. Het gevoel zwaar bekritiseerd te worden is zeker niet prettig. Daarom negeren kinderen die vaak hard worden bekritiseerd door hun ouders onbewust de woorden en boze uitingen van hun ouders.
Dit is natuurlijk voor iedereen, inclusief kinderen, in een poging zichzelf te verdedigen tegen angst of woede. Ze concentreren zich liever op andere dingen, zoals naar beneden kijken en naar hun eigen voeten staren. Op die manier hoeven ze niet de pijn en schaamte te voelen van ernstige kritiek van hun ouders.
Dus hoe vaker het kind wordt bekritiseerd, hoe groter de kans is dat hij niet naar de kritiek zal luisteren. Ouders die zich verwaarloosd voelen, bekritiseren en schelden hun kinderen steeds vaker uit.
Op de lange termijn kan de aandachtsbias van kinderen in combinatie met buitensporige kritiek van de ouders het voor kinderen moeilijk maken om emoties te herkennen aan de gezichtsuitdrukkingen van andere mensen. Dit komt omdat ze (per ongeluk) worden gebruikt om de emoties van andere mensen te negeren.
In feite is het vermogen om emoties te herkennen erg belangrijk voor kinderen om hun eigen emoties te uiten en ook om met anderen te communiceren.
Naast een verstoorde emotionele ontwikkeling, kan de mentale gezondheid van kinderen ook worden verstoord als ouders te hard zijn in het bekritiseren van hun kinderen. Dit soort ouderschap, volgens Greg Hajcak Proudfit, een psycholoog aan de Stony Brook University, zou kinderen kunnen afschrikken. Het kan er echter ook voor zorgen dat kinderen last krijgen van angststoornissen.
Dus, wat is de beste manier om een kind te bekritiseren?
Kinderen maken vaak fouten, zoals spelen tot ze de tijd vergeten, de slaapkamer niet schoonmaken of zonder toestemming een regendouche nemen. Dit is normaal en natuurlijk worden veel ouders geconfronteerd, niet alleen jij. Hoe controleren ouders dan het gedrag van hun kinderen? Een van hen door kritiek te geven.
U moet echter weten dat iedereen fouten moet hebben gemaakt, vooral kinderen die nog in de leerfase zitten. Ook al doet het gedrag van uw kind u vaak uw hoofd schudden, dat betekent niet dat elke handeling bekritiseerd moet worden. Bovendien hem overdreven bekritiseren, bijvoorbeeld met een luide stem of harde woorden.
De kritiek die u op het kind geeft, moet door het kind worden gehoord en begrepen. Laat de kritiek niet in je rechteroor komen en uit je linkeroor komen, oftewel volkomen nutteloos.
De methode is niet eenvoudig, maar je kunt de techniek van "kritiek plus lof" toepassen. Dat wil zeggen, terwijl u uw kind bekritiseert, geeft u hem ook complimenten en steun. Kies bovendien woorden die het hart van het kind geen pijn doen. Natuurlijk zullen kinderen aandacht aan je besteden.
Een kind verlaat bijvoorbeeld zijn kamer rommelig nadat hij tekent en krabbelt. Probeer te zeggen: "Je tekeningen zijn geweldig, zoon. Maar waarom is de kamer zo rommelig? Als het beeld goed is, is de kamer ook goed gemaakt, dong. Kom op, ruim je kleurpotloden en je bureau op als je klaar bent met tekenen."
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
