Gonorroe (gonorroe) is beter bekend als een seksueel overdraagbare aandoening die meestal vrouwen en mannen treft. Maar blijkbaar kan deze ziekte ook baby's aanvallen - vooral door hun ogen te infecteren. Indien onbehandeld, kan de infectie zijn gezichtsvermogen bedreigen. Wat veroorzaakt gonorroe bij baby's en hoe te behandelen?
Wat veroorzaakt gonorroe-infectie bij baby's?
Bijna alle gevallen van gonorroe-infectie bij zuigelingen treden op als gevolg van directe overdracht tijdens het spontane bevallingsproces van moeders die sinds voor of tijdens de zwangerschap gonorroe hebben opgelopen. De bacteriën die gonorroe veroorzaken, kunnen via het geboortekanaal van moeder op baby overgaan.
Daarom, wanneer de arts vermoedt dat een pasgeborene symptomen van een gonorroe-infectie in zijn ogen heeft, zal bij beide ouders een geslachtsziektetest worden uitgevoerd.
Wat zijn de symptomen van gonorroe in de ogen van de baby?
Symptomen van gonorroe-infectie bij zuigelingen verschillen van de symptomen van gonorroe die bij volwassenen voorkomen.
Gonorroe vertoont over het algemeen pas symptomen na 3-4 dagen na de geboorte van de baby, met een karakteristieke vorm van oogafscheidingskorsten (belk) die in grote hoeveelheden etteren en plakkerig zijn. Bovendien zien de ogen van baby's die besmet zijn met gonorroe er ook gezwollen en rood uit, waardoor het moeilijk is om hun ogen te openen.
In sommige meer ernstige gevallen valt de infectie zelfs het hoornvlies (het heldere deel van het oog) aan, zodat het een langdurige behandeling vereist.
Welke controles moeten er gebeuren?
Het onderzoek is grofweg in tweeën te verdelen, namelijk het onderzoek van de baby en het onderzoek van beide ouders.
Baby's waarvan wordt vermoed dat ze gonorroe in hun ogen hebben, worden onderworpen aan gram-, giemsa- en monsterculturen om de aanwezigheid van gonorroebacteriën te detecteren. De baby zal ook een hoornvliesonderzoek ondergaan met fluoresceïne om te detecteren hoe erg de infectie zijn hoornvlies is binnengedrongen.
Bij elke ouder omvatten geslachtsziektetests onderzoek van de geslachtsdelen (rectaal, vaginaal of penis) of urinetests om gonorroebacteriën te detecteren.
Is er een behandeling?
Er is. Behandeling van gonorroe bij zuigelingen omvat over het algemeen regelmatige reiniging van oogafscheiding met steriele oplossingen en toediening van antibiotica door injectie. Uw baby kan ook een antibiotische oogzalf krijgen om de symptomen te verlichten.
Tijdens de behandelingsperiode moet uw baby in het ziekenhuis worden opgenomen.
Zal je baby nog wel normaal kunnen zien?
Hoe eerder de infectie wordt ontdekt, hoe groter de kans op een succesvolle behandeling. De meeste gevallen van gonorroe bij zuigelingen die in een vroeg stadium worden ontdekt en behandeld, kunnen volledig herstellen zonder visuele stoornissen te veroorzaken.
In een klein aantal gevallen, vooral die waarbij het hoornvlies is geïnfecteerd, bestaat echter nog steeds een risico op visuele stoornissen die hierdoor worden veroorzaakt.
Bespreek de risico's en de prognose verder met de oogarts die uw baby behandelt.
Hoe te voorkomen?
Preventie kan worden gedaan door routinematig de gezondheidstoestand van zwangere vrouwen en hun vaders te controleren. Als de aanstaande moeder of vader symptomen van gonorroe ervaart in de vorm van pijn bij het plassen of een geelwitte afscheiding ruikt uit de geslachtsdelen, raadpleeg dan onmiddellijk een dermatoloog en genitale specialist voor nader onderzoek en behandeling.
Duizelig na het ouder worden?
Word lid van de ouderschapsgemeenschap en vind verhalen van andere ouders. Je bent niet alleen!
