Gebruikt u vaak vrij verkrijgbare medicijnen? Niet alle medicijnen zullen het effect onmiddellijk voelen zodra u het inneemt. Dit hangt allemaal af van de ingenomen dosis, het type medicijn dat wordt ingenomen en van biologische factoren die eigendom zijn van uw lichaam. Maar hoe lang duurt het eigenlijk voordat medicijnen door het lichaam worden opgenomen, werken en dan bijwerkingen veroorzaken?
In het lichaam zijn er verschillende stadia die moeten worden doorlopen totdat een medicijn goed kan werken en bijwerkingen kan veroorzaken. Dit proces van het metabolisme van geneesmiddelen bestaat uit 4 stadia, ADME genaamd, namelijk: absorptie, distributie, metabolisme, en uitscheiding.
Fase 1: Absorptie of medicijnabsorptie
De eerste fase die optreedt zodra u het medicijn neemt, is de opname van het medicijn door het lichaam. Factoren die de opname van geneesmiddelen in het lichaam beïnvloeden zijn:
- De manier waarop een medicijn in de fabriek wordt geproduceerd.
- Kenmerken van mensen die het drinken.
- Hoe het medicijn is bewaard.
- Evenals de chemicaliën in het medicijn.
Geneesmiddelen komen het lichaam op verschillende manieren binnen, hetzij oraal (via de mond) of door injectie in een ader. Geneesmiddelen die oraal worden ingenomen of geïnjecteerd, komen toch in de bloedvaten terecht, omdat ze met de bloedbaan door het lichaam worden verspreid. Als het medicijn oraal of oraal wordt ingenomen, komt het medicijn eerst in het spijsverteringsstelsel voordat het in de bloedvaten wordt opgenomen.
Fase 2: Distributie van medicijnen
Zodra het medicijn het lichaam binnenkomt, komt het medicijn automatisch in de bloedsomloop. Gemiddeld duurt één ronde bloedcirculatie ongeveer 1 minuut. Terwijl het in de bloedsomloop is, komt het medicijn de weefsels van het lichaam binnen.
Geneesmiddelen dringen verschillende weefsels met verschillende snelheden binnen, dit hangt af van het vermogen van het geneesmiddel om de celmembranen van het lichaam te passeren en te penetreren. Bijvoorbeeld het in vet oplosbare antibioticum rifampicine. Dit type medicijn is heel gemakkelijk in het hersenweefsel binnen te dringen, maar niet voor antibiotica van het penicilline-type die de neiging hebben om op te lossen in water.
Over het algemeen kunnen in vet oplosbare geneesmiddelen de celmembranen van het lichaam sneller passeren en binnendringen dan in water oplosbare geneesmiddelen. Dit zal ook bepalen hoe snel het medicijn in het lichaam zal reageren.
Het proces van medicijndistributie hangt ook af van individuele kenmerken. Zwaarlijvige mensen hebben bijvoorbeeld de neiging om meer vet op te slaan, waardoor het proces van het metabolisme van geneesmiddelen wordt vergemakkelijkt. Bijwerkingen van medicijnen treden echter sneller op dan magere mensen die minder vet hebben. Evenzo met de leeftijd heeft iemand die ouder is meer vetreserves dan iemand die jonger is.
Fase 3: Geneesmiddelmetabolisme
De stadia van het medicijnmetabolisme zijn de stadia waarin de chemische stoffen van het medicijn door het lichaam worden veranderd om de optredende verstoringen snel te overwinnen. In dit stadium spelen enzymen bestaande uit aminozuren (eiwitten) een rol bij het afbreken en veranderen van de vorm van chemicaliën, zodat ze effectiever kunnen werken. De speciale enzymen voor het afbreken en metaboliseren van geneesmiddelen worden P-450-enzymen genoemd en worden geproduceerd in de lever.
Er zijn echter veel dingen die de productie van dit enzym kunnen beïnvloeden, zoals voedsel of andere medicijnen die de hoeveelheid van dit enzym kunnen beïnvloeden. Wanneer dit enzym niet in voldoende hoeveelheden wordt geproduceerd, zal het medicijn langzamer werken en zijn de veroorzaakte bijwerkingen ook niet snel.
Daarnaast bepaalt ook de leeftijdsfactor hoe dit enzym kan werken. Bij kinderen, vooral pasgeborenen, kan de lever dit enzym niet goed produceren. Ondertussen neemt bij ouderen het vermogen van de lever om deze enzymen te produceren af. Zodat kinderen en ouderen meestal een lage dosis medicatie krijgen om het werk van de lever te vergemakkelijken.
Fase 4: uitscheiding of het proces van het verwijderen van medicijnen uit het lichaam
Wanneer het medicijn het probleem of de aandoening in het lichaam met succes heeft aangepakt, zullen de chemische stoffen die van het medicijn zijn afgeleid op natuurlijke wijze worden vrijgegeven. Het proces van het vrijgeven van deze chemicaliën wordt op twee manieren uitgevoerd, namelijk via urine, die wordt uitgevoerd door de nieren en door de galklieren.
Soms worden de chemicaliën die door het medicijn worden geproduceerd, ook uitgescheiden via speeksel, zweet, uitgeademde lucht en moedermelk. Daarom moeten moeders die borstvoeding geven zich bewust zijn van de medicijnen die ze nemen, omdat ze hun baby's kunnen vergiftigen.
