Als kind heb je misschien tegen je ouders gelogen door te doen alsof je ziek was. Meestal wordt dit gedaan om verantwoordelijkheden te vermijden, zoals naar school gaan of wanneer ouders om hulp worden gevraagd. Voor sommige mensen wordt deze gewoonte nog steeds voortgezet in de volwassenheid. Je moet echter voorzichtig zijn als je dit doet om aandacht of medelijden van anderen te vragen, en niet alleen om een verantwoordelijkheid te ontlopen. Misschien heb je een geveinsd ziektesyndroom, ook wel het Munchausen-syndroom genoemd.
Wat is het Munchausen-syndroom?
Munchausen-syndroom of malingering-syndroom is een soort psychische stoornis. De patiënt zal verschillende symptomen en klachten van ziekte faken, zowel fysiek als psychisch. De meeste mensen met dit syndroom zullen echter doen alsof ze bepaalde lichamelijke aandoeningen hebben. Ze zullen niet aarzelen om toegang te krijgen tot gezondheidsfaciliteiten, bijvoorbeeld door naar het ziekenhuis te gaan, naar een dokter te gaan, medicijnen te zoeken bij een apotheek, om verschillende tests te ondergaan om deze fictieve (nep)ziekte te behandelen.
Symptomen van de ziekte waarover wordt geklaagd zijn meestal pijn op de borst, hoofdpijn, buikpijn, koorts en jeuk of uitslag op de huid. In extreme gevallen zullen mensen met het malingering-syndroom zichzelf opzettelijk pijn doen om symptomen van de ziekte te veroorzaken. Dit wordt gedaan door in hongerstaking te gaan, jezelf te laten vallen zodat er een botbreuk is, een overdosis drugs of bepaalde lichaamsdelen te verwonden.
Waarom doen mensen alsof ze ziek zijn?
Het belangrijkste doel van mensen met het Munchausen-syndroom die doen alsof ze ziek zijn, is aandacht, sympathie, medeleven en een goede behandeling krijgen van familie, familieleden of gezondheidswerkers. Ze geloven dat doen alsof ze ziek zijn de enige manier is waarop ze de liefde en vriendelijkheid kunnen ontvangen die een echt zieke persoon zou behandelen.
In tegenstelling tot mensen met hypochondrie die zich niet realiseren dat de symptomen van de ziekte waaraan ze lijden eigenlijk fictief zijn, weten mensen met het Munchausen-syndroom en zijn ze zich er volledig van bewust dat ze geen ziekte hebben. Ze zullen zorgvuldig hun eigen specifieke klinische omstandigheden creëren om de aandacht van de mensen om hen heen te trekken.
Tot nu toe is er geen oorzaak gevonden voor het Munchhausen-syndroom, maar experts zijn het erover eens dat mensen met deze psychische aandoening ook een persoonlijkheidsstoornis hebben die wordt gekenmerkt door een neiging tot zelfbeschadiging, moeite met het beheersen van impulsen en het zoeken naar aandacht.histrionische). Bovendien hebben verschillende onderzoeken het malingering-syndroom gekoppeld aan een voorgeschiedenis van kindertrauma als gevolg van ouderlijk misbruik of verwaarlozing.
Wie kan het syndroom van malingering krijgen?
Hoewel geen enkele studie erin is geslaagd het exacte aantal of de prevalentie van mensen met het Munchhausen-syndroom vast te leggen, stellen experts en medisch personeel dat dit geval zeer zeldzaam is. Het Munchausen-syndroom verschijnt meestal in de vroege volwassenheid van de patiënt. Het is echter mogelijk dat mensen in elke leeftijdsgroep aan deze psychische stoornis lijden. In sommige gevallen kunnen zelfs kinderen symptomen van het malingering-syndroom vertonen. Tot nu toe geven de meeste gevallen die door gezondheidsinstellingen over de hele wereld zijn gemeld, aan dat dit syndroom vaker voorkomt bij mannen.
Hoe de tekens herkennen?
Om de verschillende risico's van deze psychische stoornis te vermijden, moet u onmiddellijk uzelf of een familielid raadplegen die de volgende symptomen van het malingering-syndroom vertoont.
- Inconsistente en veranderende medische geschiedenis
- Symptomen van de ziekte worden zelfs erger na onderzoek, behandeling of behandeling
- Een vrij brede kennis hebben van de ziekte, medische termen en verschillende procedures in gezondheidsinstellingen
- Nieuwe symptomen of andere symptomen verschijnen nadat de resultaten van de medische test aangeven dat er geen bron van de ziekte is ontdekt
- Niet bang of aarzelend om verschillende onderzoeken, operaties en andere procedures te ondergaan
- Neem heel vaak contact op met artsen, ziekenhuizen en verschillende gezondheidsinstellingen
- Weigeren als de behandelend arts vraagt om familie te ontmoeten of neem vooraf contact op met de arts
- Hulp of aandacht van anderen vragen bij ziekte
- Geen voorgeschreven medicijnen of vitamines gebruiken
- Weigeren indien doorverwezen naar een hulpverlener, psycholoog, therapeut of psychiater
- Symptomen van de ziekte verschijnen alleen op bepaalde momenten, bijvoorbeeld wanneer u met andere mensen bent of wanneer u persoonlijke problemen heeft
- Heeft de gewoonte om te liegen of verhalen te verzinnen
Kan het malingering-syndroom worden genezen?
Net als psychische stoornissen in het algemeen, kunnen mensen met het Munchhausen-syndroom niet volledig worden genezen. Dit schijnziektesyndroom kan echter onder controle worden gehouden zodra de diagnose is gesteld en de patiënt bereid is samen te werken met familie, familieleden of professionals in de geestelijke gezondheidszorg om dit syndroom te behandelen.
Als u of iemand in uw naaste lijdt aan het malingering-syndroom, is de aangeboden behandeling meestal gericht op gedragsverandering en het verminderen van de afhankelijkheid van de patiënt van verschillende medische procedures en behandelingen. De belangrijkste behandeling is meestal psychotherapie met cognitieve en gedragstherapeutische methoden. Meestal zullen de familie en familieleden van de patiënt ook gezinstherapie ondergaan om de patiënt te begeleiden. Geneesmiddelen op recept zijn over het algemeen in de vorm van antidepressiva en patiënten moeten nauwlettend worden gecontroleerd tijdens het gebruik van dit medicijn.
